Ticket to the tropics
Door: Pascale
Blijf op de hoogte en volg Cheers to Happiness
13 Februari 2010 | Cuba, Baracoa
Buenos Amigo's!
Nou Santiago was het niet voor mij. Wat een waardeloze stad. Museum bleek dicht te zijn, die mannen werd ik spuugzat, het eten was niet goed, ik had ruzie met de ober en heb eigenlijk mijn dag maar uitgezeten. Het enige goede was de Casa, die mensen waren zo ontzettend lief, ze hebben zelfs uit zichzelf mijn was gewassen.
Ik was blij dat ik in de bus zat, maar die schoot niet erg op, want twee uur later zat ik vast in Guatanomo. Gelukkig had ik de mazzel dat ik er na vijf uur wachten weer weg mocht. Er was een wielerwedstrijd aan de gang en de weg was geblokkeerd, vandaar. In de bus zaten oa twee leuke meiden waar ik de dagen erna ook nog mee opgetrokken ben. We kwamen uiteindelijk pas om 1800 uur aan, ipv half een. Dus gauw een Casa opgezocht en daar een hapje gegeten. Daarna maar eens gaan kijken hoe Bacacoa is. Nou, dat viel een beetje tegen. Dit plaatsje heeft het zwaar te verduren gehad met de Orkaan Ike en je ziet dat het gehavend is. Maar de volgende dag bleek de omgeving werkelijk prachtig te zijn. Blauwe zee, zon, regenwoud, kokosbomen en prachtig strand. Mmmmm, tropisch dus. Dus eerst maar eens een dagje strand gedaan. Het strand is zoals het hoort te zijn. Wit zand, blauwe zee, palmbomen en een klein basic strandtentje. De vissers verkopen langostine (geen idee of dat Nederlands is, maar het zit tussen een garnaal en een kreeft in). Als je het besteld gaan ze met een snorkel op de zee in, vangen je lunch, bereiden die en even later zit je ze heerlijk met een salade en gefrituurde banaan op te smikkelen.
Ongeveer 500 meter vanaf de kust ligt een rif, dus ik heb mijn snorkel gepakt en ben daar eens even gaan kijken. Bij het rif zaten mooie gekleurde vissen, dus ik heb me daar wel even kunnen vermaken. De golfslag was wel pittig, de golven sloegen stuk op het rif. Op een gegeven moment was het water erg ondiep en kwamen de golven eraan. Ik kon niet meer wegkomen, maar zag wel dat als de golf over me heen zou gaan, ik op het rif geslagen zou worden. Dus ik heb het rif maar vast gepakt en mezelf een zwiep gegeven om ervoor te zorgen dat mijn lichaam niet helemaal over het rif zou schuren. Nou dat lukte wel, maar mijn handen en armen waren open en ik voelde het op mijn bovenbenen erg branden. Ik kon niet zien of dat ook open lag, maar het gevoel had ik wel. Mijn hand bloedde behoorlijk, maar dat kwam natuurlijk ook door het water. Ik heb zo gauw mogelijk naar de kant gezwommen, maar dat was nog een heel eind en mijn lijf deed pijn. Maar gelukkig, het viel mee. Doordat het koraal leeft kreeg ik uitslag, mijn huid was rood en opgezwollen, maar niet open.
Mijn casa was mij niet bevallen dus ik ben geswits. Nu had ik er eentje met een lekkere veranda die uitkijkt op de straat. Daar hebben we heerlijke cocktails gedronken en de mannen eens bekeken die langs kwamen. Die mannen maken normaal altijd opmerkingen waarvan je de helft niet verstaat. Maar als je goed luistert zeggen ze teksten als: "De straat licht op als je langs komt" of "De straat heeft geluk omdat jij erin loopt" of "Ik zou het tshirt om je lijf willen zijn". Ha ha ha, wij zijn dus vanaf de veranda die teksten gaan roepen in het Nederlands als ze langs kwamen. Daar werden zij dus mooi verlegen van!
Baracoa staat bekend om de Chocolade. Het staat hier vol met cacaobomen. De vrucht ervan zit vol met zaden, die malen ze, dat is dan cacoaboter en als ze dat verhitten wordt het chocolade. Lekker hoor. Het is pure chocolade, dus best heftig. De fabriek is niet te bezichtigen, maar ze hebben wel een chocoladecafetaria. Die is open tot elf uur s avonds, maar als je het de dames vraagt die er werken zeggen ze dat ze om kwart over tien sluiten. Ze hebben de hele dag de gordijnen dicht en je vraagt je echt af of het uberhaupt wel open is. Toen we binnen kwamen keken ze ons ook echt aan alsof we hun stoorden en het werd niet echt gewaardeerd dat we nog een kopje warme choco wilden. Die Choco bleek chocosoep te zijn, want het was aangedikt met maizena. Niet te drinken! En om half elf werden we echt verzocht te tent te verlaten. Wat een sjagerijnige wijfen! Het staat ook precies zo omschreven in de reisgids en ik denk dat dit de enige tent is die in de Lonely Planet staat en ervan baalt dat ze erin staan!
Verder heb ik nog twee dagtripjes gedaan. Een het regenwoud in, waar we vier uur gewandeld hebben. Erg mooi en wat een geluiden! Alsof je zo'n CDtje op hebt gezet met vogelgeluiden. Ik heb echt zitten genieten. De andere trip ging naar de rivier, waar we heerlijk gezwommen hebben. Ook erg mooi.
S avonds heb ik gegeten bij de Casa van die meiden, want dat eten was veel beter. Maar dat mag helemaal niet, want dan is het een restaurantje, dus het moest allemaal heel stiekem. Mijn Casamevrouw vindt het allemaal maar raar en vertrouwd het niet, dus we moesten helemaal omlopen en kijken of we niet achtervolgd werden, spannend!
Er hangen trouwens in heel Cuba camera's op straat. Iedereen wordt in de gaten gehouden en mensen zijn op hun hoede. Dus als er wat thuis is kan je Castro bellen, die weet precies waar ik zit!
Vanavond ga ik maar eens kijken wat er in de Casa de la Trova speelt. Dit heb je in elke plaats en is een plek waar de plaatselijke bandjes optreden. Meestal heerlijke Cubaanse muziek en het is vaak erg gezellig en er wordt veel gedanst. Iedere avond is het er druk, nou dat is wel anders dan het Aalsmeerse nachtleven!
Morgen vlieg ik met een klein vliegtuigje naar Havana. Dat heb ik geboekt net voordat ik wegging en daar ben ik erg blij om, want het is lastig om hier weg te komen. De bussen en vliegtuigen die er gaan, en dat zijn er niet veel, zijn helemaal vol. En daarnaast zou het anders 22 uur met de bus zijn, nou dat leg ik liever in 2 uur af....
De foto's zijn helemaal bij en nu openbaar, dus als je op de link klikt kom je er automatisch op uit. Ze zijn nog niet gesorteerd hoor!
Http://picasaweb.google.com/pasopreis/Cuba?authkey=#
Veel liefs!
Nou Santiago was het niet voor mij. Wat een waardeloze stad. Museum bleek dicht te zijn, die mannen werd ik spuugzat, het eten was niet goed, ik had ruzie met de ober en heb eigenlijk mijn dag maar uitgezeten. Het enige goede was de Casa, die mensen waren zo ontzettend lief, ze hebben zelfs uit zichzelf mijn was gewassen.
Ik was blij dat ik in de bus zat, maar die schoot niet erg op, want twee uur later zat ik vast in Guatanomo. Gelukkig had ik de mazzel dat ik er na vijf uur wachten weer weg mocht. Er was een wielerwedstrijd aan de gang en de weg was geblokkeerd, vandaar. In de bus zaten oa twee leuke meiden waar ik de dagen erna ook nog mee opgetrokken ben. We kwamen uiteindelijk pas om 1800 uur aan, ipv half een. Dus gauw een Casa opgezocht en daar een hapje gegeten. Daarna maar eens gaan kijken hoe Bacacoa is. Nou, dat viel een beetje tegen. Dit plaatsje heeft het zwaar te verduren gehad met de Orkaan Ike en je ziet dat het gehavend is. Maar de volgende dag bleek de omgeving werkelijk prachtig te zijn. Blauwe zee, zon, regenwoud, kokosbomen en prachtig strand. Mmmmm, tropisch dus. Dus eerst maar eens een dagje strand gedaan. Het strand is zoals het hoort te zijn. Wit zand, blauwe zee, palmbomen en een klein basic strandtentje. De vissers verkopen langostine (geen idee of dat Nederlands is, maar het zit tussen een garnaal en een kreeft in). Als je het besteld gaan ze met een snorkel op de zee in, vangen je lunch, bereiden die en even later zit je ze heerlijk met een salade en gefrituurde banaan op te smikkelen.
Ongeveer 500 meter vanaf de kust ligt een rif, dus ik heb mijn snorkel gepakt en ben daar eens even gaan kijken. Bij het rif zaten mooie gekleurde vissen, dus ik heb me daar wel even kunnen vermaken. De golfslag was wel pittig, de golven sloegen stuk op het rif. Op een gegeven moment was het water erg ondiep en kwamen de golven eraan. Ik kon niet meer wegkomen, maar zag wel dat als de golf over me heen zou gaan, ik op het rif geslagen zou worden. Dus ik heb het rif maar vast gepakt en mezelf een zwiep gegeven om ervoor te zorgen dat mijn lichaam niet helemaal over het rif zou schuren. Nou dat lukte wel, maar mijn handen en armen waren open en ik voelde het op mijn bovenbenen erg branden. Ik kon niet zien of dat ook open lag, maar het gevoel had ik wel. Mijn hand bloedde behoorlijk, maar dat kwam natuurlijk ook door het water. Ik heb zo gauw mogelijk naar de kant gezwommen, maar dat was nog een heel eind en mijn lijf deed pijn. Maar gelukkig, het viel mee. Doordat het koraal leeft kreeg ik uitslag, mijn huid was rood en opgezwollen, maar niet open.
Mijn casa was mij niet bevallen dus ik ben geswits. Nu had ik er eentje met een lekkere veranda die uitkijkt op de straat. Daar hebben we heerlijke cocktails gedronken en de mannen eens bekeken die langs kwamen. Die mannen maken normaal altijd opmerkingen waarvan je de helft niet verstaat. Maar als je goed luistert zeggen ze teksten als: "De straat licht op als je langs komt" of "De straat heeft geluk omdat jij erin loopt" of "Ik zou het tshirt om je lijf willen zijn". Ha ha ha, wij zijn dus vanaf de veranda die teksten gaan roepen in het Nederlands als ze langs kwamen. Daar werden zij dus mooi verlegen van!
Baracoa staat bekend om de Chocolade. Het staat hier vol met cacaobomen. De vrucht ervan zit vol met zaden, die malen ze, dat is dan cacoaboter en als ze dat verhitten wordt het chocolade. Lekker hoor. Het is pure chocolade, dus best heftig. De fabriek is niet te bezichtigen, maar ze hebben wel een chocoladecafetaria. Die is open tot elf uur s avonds, maar als je het de dames vraagt die er werken zeggen ze dat ze om kwart over tien sluiten. Ze hebben de hele dag de gordijnen dicht en je vraagt je echt af of het uberhaupt wel open is. Toen we binnen kwamen keken ze ons ook echt aan alsof we hun stoorden en het werd niet echt gewaardeerd dat we nog een kopje warme choco wilden. Die Choco bleek chocosoep te zijn, want het was aangedikt met maizena. Niet te drinken! En om half elf werden we echt verzocht te tent te verlaten. Wat een sjagerijnige wijfen! Het staat ook precies zo omschreven in de reisgids en ik denk dat dit de enige tent is die in de Lonely Planet staat en ervan baalt dat ze erin staan!
Verder heb ik nog twee dagtripjes gedaan. Een het regenwoud in, waar we vier uur gewandeld hebben. Erg mooi en wat een geluiden! Alsof je zo'n CDtje op hebt gezet met vogelgeluiden. Ik heb echt zitten genieten. De andere trip ging naar de rivier, waar we heerlijk gezwommen hebben. Ook erg mooi.
S avonds heb ik gegeten bij de Casa van die meiden, want dat eten was veel beter. Maar dat mag helemaal niet, want dan is het een restaurantje, dus het moest allemaal heel stiekem. Mijn Casamevrouw vindt het allemaal maar raar en vertrouwd het niet, dus we moesten helemaal omlopen en kijken of we niet achtervolgd werden, spannend!
Er hangen trouwens in heel Cuba camera's op straat. Iedereen wordt in de gaten gehouden en mensen zijn op hun hoede. Dus als er wat thuis is kan je Castro bellen, die weet precies waar ik zit!
Vanavond ga ik maar eens kijken wat er in de Casa de la Trova speelt. Dit heb je in elke plaats en is een plek waar de plaatselijke bandjes optreden. Meestal heerlijke Cubaanse muziek en het is vaak erg gezellig en er wordt veel gedanst. Iedere avond is het er druk, nou dat is wel anders dan het Aalsmeerse nachtleven!
Morgen vlieg ik met een klein vliegtuigje naar Havana. Dat heb ik geboekt net voordat ik wegging en daar ben ik erg blij om, want het is lastig om hier weg te komen. De bussen en vliegtuigen die er gaan, en dat zijn er niet veel, zijn helemaal vol. En daarnaast zou het anders 22 uur met de bus zijn, nou dat leg ik liever in 2 uur af....
De foto's zijn helemaal bij en nu openbaar, dus als je op de link klikt kom je er automatisch op uit. Ze zijn nog niet gesorteerd hoor!
Http://picasaweb.google.com/pasopreis/Cuba?authkey=#
Veel liefs!
-
14 Februari 2010 - 18:56
Sarie:
lieve neeltje
kun je de foto's ook gewoon zelf komen laten zien, onder het genot van drankje en lekker eten?
bij deze uitgenodigd. voorstel 27 of 28 februari. dan ben je toch terug?
liefs, geniet en pas op jezelf, sarie -
14 Februari 2010 - 21:19
Jeroen En Brigitta:
Hoi Pascale,
Weer een heerlijk reisverslag. Wat maak je weer allemaal veel mee. Het klinkt allemaal fantastisch,zeker dat het daar tropisch is daar zijn we in nederland nu ook wel aan toe. Vandaag weer sneeuw! Maar wij staan op de huishoudbeurs dus daar is het droog en ook genoeg te beleven en veel mensen te zien. Geniet er nog maar lekker van en doe voorzichtig wel weer heelhuids thuiskomen hoor! De foto's bekijken lukt ons niet, maar die zien we vast wel eens als je thuis bent. Groetjes van Jeroen en Brigitta -
15 Februari 2010 - 08:35
Simone:
Ik ben ook wel toe aan die heerlijke mojito's!!! Ik zat in de lappenmand dus vandaar nu pas een reactie van mij. Als ik dit alles lees...........goh wat had ik dan graag bij je aangesloten. Kijk uit naar vrijdag............ Doe voorzichtig en geniet nog de komende dagen!! Dikke kus -
15 Februari 2010 - 09:00
Esteban:
Hey ben jij nou een wereldreizigster....een langostine is gewoon een GAMBA !! O.a te koop op de Albert cuyp markt. X -
15 Februari 2010 - 09:02
Lance Armstrong:
Hi Pasquale, i am very disappointed with you... "a cycling contest????" girly it was the VUELTA DE CUBA and i wonn it ! -
15 Februari 2010 - 09:06
Sjakie:
He Pascale, anders kom je maar een keer in mijn chocoladefabriek kijken hoor!!! Daar ben je wel welkom X -
15 Februari 2010 - 17:27
Karina:
Hoi lieve Pascale, dat wordt voor jou weer even afkicken! Cubaanse muziek,dansen, blauwe zee, zon, regenwoud, kokosbomen en een prachtig strand en dan ook nog die vervelende mannen! Kortom ik heb weer genoten van jouw vakantie, voor mij lekker goedkoop!
Veel plezier in Havana en neem een mojito van mij!
Tot gauw!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
