Nikkelen Nelis is gefinished!
Door: Leo en Pascale
Blijf op de hoogte en volg Cheers to Happiness
24 November 2011 | Senegal, Dakar
Het hostel bleek niet helemaal fris te zijn, de kakkerlakken liepen in de rondte en de muskietennetten waren vol gaten of niet aanwezig terwijl we zachtjes aan lek geprikt werden. Ik heb dus gewoon mijn tentje weer gepakt en die op het dak van het hostel op gezet. Ik ben inmiddels hartstikke gehecht aan mijn eigen huisje... Als een roos geslapen!
Na een goede peptalk in de vorm van een mail stond ik met frisse moet weer op en had er weer zin in.
En idd die grens duurde lang. Ook de weg er naar toe verliep niet helemaal soepel nie. We namen een grensovertocht die minder corrupt zou zijn, maar de weg er naar toe is dan weer een stuk slechter. 70 km zand, gaten en wasbord. En 37 graden maar met het raam open rijden wil je ook niet ivm het stof. Maar we kregen er ook wat voor terug, de route was erg mooi. Dwars door wetlands, dus eindelijk zagen we weer eens een beetje groen.
Maar op een gegeven moment werd het toch nog een beetje spannend, de weg ging steeds schuiner en de autonbegon over te hellen richting de modderpoel die ernaast lag. Ik reed en ik had echt het gevoel dat Nikkelen Nelis op zijn zij ging maar mijn vader zei dat dat niet kon en wat mijn vader zegt is waar, spdus we reden gewoon verder. Terug was nl ook geen optie. Een auto voor ons glipte de modder in en ja hoor, we stonden stil. We moesten echt uit de auto klauteren en daar stonden we dan weer met zijn allen, wat nu? Na wat geklets, wat foto's en maar weer een beetje water werd het toch tijd voor aktie. Acheruit dan maar. Da's ook niet makkelijk hoor, mat zo'n schuine auto. Het was de bedoeling dat we weer op de weg erboven uit zouden komen, zo'n 3 meter hoger gelegen dan die helling waar we nu op stonden. Een 4x4 busje, de buurmannen genaamd, redde het net, maar voor ons was het geen optie. Vol gas vooruit dan maar! Schuin scheurend, stuur scheef en een gordel die vanwege de zwaartekracht niet meer om ging, reden we net langs de modder. op een gegeven moment week de modder wat van de 'weg' af en konden we een aanloo nemen. gaan we het halen pap. Ja! Nee! Ik weet het niet, doe het maar! de dood of de gladiolen! En daar gingen we, vol gas het talut op. We vlogen erop en erover, kwamen met de voorkant los maar we haalden het, Yihoe! Boven op de weg liep een everzwijnfamilie niets vermoedend te grazen en die heb ik en passant nog rijdend ook nog even op de foto gezet. En toen was het wel tijd voor een high five, we hadden het weer gered!
En toen begon het hoor, geld aftroggelen. Eerst moesten we betalen voor het park waar de weg doorheen kwam. 7 euro po, het dubbele van het normale bedrag. Wij hadden geen zin om in de maling genomen te worden en we hadden de tijd omdat de rest van de ploeg nog moest komen, dus we gingen in protest. We vertelden de man dat we geen meer hadden. Nou dan moesten we aan de kant blijven staan. Dat deden we ook, maar heel langzaam reden we elke keer een stukje op. Hij raakte in de war toen er nog meer waren die niet het dubbele wilden betalen en hij had de situatie niet meer onder controle. het leger werd erbij geroepen. Daar heb ik even gezellig mee geklets en daarna zijn we zachtjes doorgereden, gelukt! Bij de grens moesten we volgens de organisatie 35 euro betalen, maar dit bleek ook smeergeld te zijn. Hebben we dus ook niet betaald. Duurde trouwens wel twee uur om die grens over te komen. Geeft niets, we klappen gewoon weer de stoeltjes uit. In niemandsland moesten we een brug over, of we 8 euro wilden betalen. Lekker dan, de andere toeristen heofden niets te betalen, maar wij als groep waren natuurlijk een goede vangst. Ik heb echt geprobeerd om onder die slagboom door te eijden, maar het is me niet gelukt, betalen dus. De Senageelse grens staat bekend om het innen van steekpenningen en het is ons niet gelukt om eronder uit te komen. Na 70 euro en drie uur wachten mochten we verder. De verzekering hebben we niet genomen, zou niet weten waar ik een claim in zou moet dienen...
Senegal is een stuk mooier dan Mauretanie. Het is veel groener en de mensen zijn kleurig gekleed. De vrouwen zien eruit als Mama Africa's. Gekleurde jurken, dikke billen en een mand op hun hoofd. Iedereen zwaait naar ons en ze vragen om kado's.
Om negen uur kwamen we aan bij de Zebrabar, een hele mooie campingplaats aan het water, met een goede bar! Helaas konden we hier maar een nacht blijven, de volgende dag stond nl de finish in Dakar op het programma. Op Camping Lac Rose werden we onthaald met live muziek en een finishvlag. Jihaaaaaaa, we hebben het gehaald!
7400 km vanaf Amsterdam, en Nikkelen Nelis staat er nog goed bij. Er komen trouwens wel een stoet barrels aan hoor. Veel lekke uitlaten, deuken, er werden er twee al slepend over de finish getrokken, lege accu's, versnellngen die niet willen, onderstel helemaal in elkaar gelast, ramen eruit en ga zo maar door. Uiteindelijk hebben zo'n drie auto's het niet gehaald en dat valt alles mee.
Vanmorgen naar Dakar gereden, want de camping ligt zo'n 40 km buiten de stad. Eigenlijk mogen we niet zonder de groep rijden van de overheid, maar daar trekken we ons natuurlijk niets van aan. Dakar is erg druk en kleurijk. Het is alsof het een grote markt is, zoveel mensen struinen rond en overal is iets te koop. Paard en wagen, taxi's, geschilderde busjes vol met mensen, vrachtwagens en wij. En iedereen slingert van links naar rechts om de gaten te ontwijken. Chaos dus en ik heb me er lekker aan aangepast. Mijn vader vroeg nog, wie heeft er nou eigenlijk voorrang. Nou ik!
Het geeft trouwens wel een bijzonder gevoel om met een Nederlandse auto, met daarop al die bekende namen, door zo'n vreemde wereld te rijden.
Dakar heeft eigenlijk niets te bieden, dus we zitten nu lekker bij het zwembad. Morgen gaan we naar Gambia, waar van het weekeind de auto geveild gaat worden. Het zal wel moeilijk worden om afscheid van hem te nemen....
Na een goede peptalk in de vorm van een mail stond ik met frisse moet weer op en had er weer zin in.
En idd die grens duurde lang. Ook de weg er naar toe verliep niet helemaal soepel nie. We namen een grensovertocht die minder corrupt zou zijn, maar de weg er naar toe is dan weer een stuk slechter. 70 km zand, gaten en wasbord. En 37 graden maar met het raam open rijden wil je ook niet ivm het stof. Maar we kregen er ook wat voor terug, de route was erg mooi. Dwars door wetlands, dus eindelijk zagen we weer eens een beetje groen.
Maar op een gegeven moment werd het toch nog een beetje spannend, de weg ging steeds schuiner en de autonbegon over te hellen richting de modderpoel die ernaast lag. Ik reed en ik had echt het gevoel dat Nikkelen Nelis op zijn zij ging maar mijn vader zei dat dat niet kon en wat mijn vader zegt is waar, spdus we reden gewoon verder. Terug was nl ook geen optie. Een auto voor ons glipte de modder in en ja hoor, we stonden stil. We moesten echt uit de auto klauteren en daar stonden we dan weer met zijn allen, wat nu? Na wat geklets, wat foto's en maar weer een beetje water werd het toch tijd voor aktie. Acheruit dan maar. Da's ook niet makkelijk hoor, mat zo'n schuine auto. Het was de bedoeling dat we weer op de weg erboven uit zouden komen, zo'n 3 meter hoger gelegen dan die helling waar we nu op stonden. Een 4x4 busje, de buurmannen genaamd, redde het net, maar voor ons was het geen optie. Vol gas vooruit dan maar! Schuin scheurend, stuur scheef en een gordel die vanwege de zwaartekracht niet meer om ging, reden we net langs de modder. op een gegeven moment week de modder wat van de 'weg' af en konden we een aanloo nemen. gaan we het halen pap. Ja! Nee! Ik weet het niet, doe het maar! de dood of de gladiolen! En daar gingen we, vol gas het talut op. We vlogen erop en erover, kwamen met de voorkant los maar we haalden het, Yihoe! Boven op de weg liep een everzwijnfamilie niets vermoedend te grazen en die heb ik en passant nog rijdend ook nog even op de foto gezet. En toen was het wel tijd voor een high five, we hadden het weer gered!
En toen begon het hoor, geld aftroggelen. Eerst moesten we betalen voor het park waar de weg doorheen kwam. 7 euro po, het dubbele van het normale bedrag. Wij hadden geen zin om in de maling genomen te worden en we hadden de tijd omdat de rest van de ploeg nog moest komen, dus we gingen in protest. We vertelden de man dat we geen meer hadden. Nou dan moesten we aan de kant blijven staan. Dat deden we ook, maar heel langzaam reden we elke keer een stukje op. Hij raakte in de war toen er nog meer waren die niet het dubbele wilden betalen en hij had de situatie niet meer onder controle. het leger werd erbij geroepen. Daar heb ik even gezellig mee geklets en daarna zijn we zachtjes doorgereden, gelukt! Bij de grens moesten we volgens de organisatie 35 euro betalen, maar dit bleek ook smeergeld te zijn. Hebben we dus ook niet betaald. Duurde trouwens wel twee uur om die grens over te komen. Geeft niets, we klappen gewoon weer de stoeltjes uit. In niemandsland moesten we een brug over, of we 8 euro wilden betalen. Lekker dan, de andere toeristen heofden niets te betalen, maar wij als groep waren natuurlijk een goede vangst. Ik heb echt geprobeerd om onder die slagboom door te eijden, maar het is me niet gelukt, betalen dus. De Senageelse grens staat bekend om het innen van steekpenningen en het is ons niet gelukt om eronder uit te komen. Na 70 euro en drie uur wachten mochten we verder. De verzekering hebben we niet genomen, zou niet weten waar ik een claim in zou moet dienen...
Senegal is een stuk mooier dan Mauretanie. Het is veel groener en de mensen zijn kleurig gekleed. De vrouwen zien eruit als Mama Africa's. Gekleurde jurken, dikke billen en een mand op hun hoofd. Iedereen zwaait naar ons en ze vragen om kado's.
Om negen uur kwamen we aan bij de Zebrabar, een hele mooie campingplaats aan het water, met een goede bar! Helaas konden we hier maar een nacht blijven, de volgende dag stond nl de finish in Dakar op het programma. Op Camping Lac Rose werden we onthaald met live muziek en een finishvlag. Jihaaaaaaa, we hebben het gehaald!
7400 km vanaf Amsterdam, en Nikkelen Nelis staat er nog goed bij. Er komen trouwens wel een stoet barrels aan hoor. Veel lekke uitlaten, deuken, er werden er twee al slepend over de finish getrokken, lege accu's, versnellngen die niet willen, onderstel helemaal in elkaar gelast, ramen eruit en ga zo maar door. Uiteindelijk hebben zo'n drie auto's het niet gehaald en dat valt alles mee.
Vanmorgen naar Dakar gereden, want de camping ligt zo'n 40 km buiten de stad. Eigenlijk mogen we niet zonder de groep rijden van de overheid, maar daar trekken we ons natuurlijk niets van aan. Dakar is erg druk en kleurijk. Het is alsof het een grote markt is, zoveel mensen struinen rond en overal is iets te koop. Paard en wagen, taxi's, geschilderde busjes vol met mensen, vrachtwagens en wij. En iedereen slingert van links naar rechts om de gaten te ontwijken. Chaos dus en ik heb me er lekker aan aangepast. Mijn vader vroeg nog, wie heeft er nou eigenlijk voorrang. Nou ik!
Het geeft trouwens wel een bijzonder gevoel om met een Nederlandse auto, met daarop al die bekende namen, door zo'n vreemde wereld te rijden.
Dakar heeft eigenlijk niets te bieden, dus we zitten nu lekker bij het zwembad. Morgen gaan we naar Gambia, waar van het weekeind de auto geveild gaat worden. Het zal wel moeilijk worden om afscheid van hem te nemen....
-
24 November 2011 - 15:07
Ron U:
Hoi Pascale,
Van harte gefeliciteerd met jullie fantastische resultaat. Nu weer heel terug en nadenken over je volgende reis.
Groetjes Ron -
24 November 2011 - 15:18
Bianca:
Hi u 2,
Super, wat onwijs goed!
Zal wel de reisverhalen missen ;-(
Succes morgen op de veiling, hoop dat NN flink wat opbrengt.
X Bianca -
24 November 2011 - 15:23
Dickie:
Nou Leo pascal respect voor jullie
heb de verslagen gelezen lijkt me een geweldige reis -
24 November 2011 - 15:28
Claudia:
van harte gefeliciteerd met jullie overwinning!!!!
groetjes Claudia -
24 November 2011 - 15:37
Bert Dol:
Hoi Pas, en vader. Gefeliciteerd met het behalen van jullie lange reis. Succes met het verkopen van Nikkelen Nelis. Groetjes van Coby en Bert -
24 November 2011 - 15:45
Frankie:
Wevgaan er maar een wijntje opnemen, want toch weer een stukje van mons leven, leeft verder in een vreemd land. Succes morgen en klasse dat jullievhetvgehaald hebben. Verder nog veel plezier ciao xxx( en een optreden van Willie zal ook nog wel wat opleveren ) -
24 November 2011 - 16:12
Yvonne Ruiter:
Hoi Leo en Pascale,wat een mooi verhaal,en van harte gefeliciteerd met het behalen van de FINISH super hoor,hartelijke groeten van de vrouw en mama van team 1106. -
24 November 2011 - 17:04
Adrie En Nico:
noi pascale wat weer een super
verhaal en wat een reis maar jullie hebben het maar mooi gehaalt
doen je vader leo de gr van ons -
24 November 2011 - 18:42
Trudy:
Geweldig het is jullie gelukt en nikkelen nelis heeft jullie niet in de steek gelaten.hopelijk brengt hij veel op in de veiling ja je raakt gehecht aan de auto het was toch slaap keuken prive gelegenheid.maar je kunt altijd nog naar de foto`s kijken.
volgens mij geeft het een geweldige kick als het is gelukt ,gefeliciteerd hoor!! gr en een dikke kus van je zus -
24 November 2011 - 20:14
Paula:
GEFELICITEERD wat een super prestatie. ik neem mijn petje voor jullie af.
nog succes met de verkoop en een fijne vakantie daarna misschien een beetje meer luxe? en lekker slapen in een echt bed -
24 November 2011 - 21:04
Johan M:
He Nelis & Co. Van harte! Mooi man! Wanneer ga je een boek schrijven? Ik weet wel een uitgever..
Doe je nu rustig aan? Op 'de zaak' loopt alles op rolletjes, de boeven spelen nog buiten en je mist ons vast niet!
Ik drink er nog één of jullie. -
24 November 2011 - 21:48
Henk Gerard En Lilly:
2 nieuwe Toppers
Gefeliciteerd met deze bijzondere presentatie.
Zoals altijd is het heerlijk je resiverslag te mogen lezen.
Zet me boevenaan de lijst voor de 1e boekpresentatie van Nelis resiverhalen. Presentatie wel in het Conservatorium Hotel.
Geniet verder, Hugs Henk en Geer.
en Lilly Laconique -
24 November 2011 - 22:02
Chantal:
TOP!! Gefeliciteerd met jullie resultaat!
Verkopen die handel voor heul veul! X -
25 November 2011 - 08:24
Sonja:
Hai Tubab!
Van harte gefeliciteerd met het behalen van de finish... pff....zaten toch heel wat spannende momentjes tussen he. Je hebt een eremooi verslag geschreven.Het was heel leuk om mee te lezen.
Bonne chance avec la vente de la Nikelen Nelis! au revoir!
-
25 November 2011 - 11:37
Henk V.:
Fantastisch gedaan. Kanjers jullie, alle twee. De volgende reis gaat per sloep en dan doe ik ook mee! Geniet er nog maar van! Groeten en kus van Henk. (en ook van Mathilde, roept ze) -
25 November 2011 - 12:07
Otto, Nynke & Mare:
Lieve Passie & Leo,
Van harte gefeliciteerd met het behalen van de finish. Wij hebben genoten van jullie verhalen, klonk prachtig. Wat een avontuur! Geniet van Gambia!
X ONM -
25 November 2011 - 15:59
Henny En Ger:
Geweldig dat jullie het hebben gehaald.
van harte.hopelijk brengt de auto wat op ,of kun je er geen afstand van doen
groetjes -
26 November 2011 - 08:16
Anja:
Hé goed zeg! Gefeliciteerd (met terugwerkende kracht) en nog veel plezier daar! X -
26 November 2011 - 20:24
Naomi Nelis:
wauwe wat ben ik onwijs trots op jullie,
ik zit te glunderen achter met computer.
Nog gefeliciteerd met je mama pas.
Als je terug bent moeten we snel weer even wat eten bij anneke :)
have fun & geniet
xxxxxxxxx
dikke kus aan opa. -
27 November 2011 - 09:09
Yvonne & Frank :
Joehoe!!!!
Supergefeliciteerd, heb genoten van het stukje van de helling met de modderpoe ernaast, voelde de overwinning!
En wie heeft er voorrang....jij natuurlijk, ha,ha! Succes met de opbrengst van jullie ouwe trouwe beesie. Geniet nog maar lekker.
Liefs Yvonne
-
27 November 2011 - 17:57
Stef:
was dat nou alles? wat een heisa voor zo'n kloteritje. -
27 November 2011 - 18:10
Anneke:
Wat ben ik trots op jullie . Erg blij met je mailtje en je bloemen.je huis en je auto maken het prima.
Dikke knuffel,ook van Peter en noa .
Liefs je moeder.
-
28 November 2011 - 11:42
Simone:
Wat zullen jullie trots zijn en weer een ervaring rijker, Geweldig!!! -
28 November 2011 - 13:47
PeterA:
Nou heer en dame, dat is dan heel goed gelukt. Nu nog de auto heelhuids door veiling en de keuring heen loodsen en zorgen voor een heel goede prijs.
Pascale, hou jij, na al deze euforie, voor je vervolgtrip de nieuwsberichten in de gaten. Zodat je weet waar je niet heen moet gaan !! Daar doe je je moeder en mij, en misschien wel veel meer mensen een groot plezier mee!!
doei en een vette snuf van Noa.
Oh ja, en doe nog de groeten van mij aan Lamin ( mooie neger) in Ziguinchor. -
05 December 2011 - 13:31
Sabine:
Wow Pascal, wat een verhaal. En wat schrijf je levendig. Heel herkenbaar die politiecontroles en dat (smeer) geld. Mocht je nog eens in je 4x4 langsrijden in Kenia, kom dan ook even aan bij ons huisje. Je mag trots op jezelf zijn! Fantastische ervaring. Kus xxx Sabine
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
