It's so lovely - Reisverslag uit Dover, Verenigd Koninkrijk van Cheers to Happiness - WaarBenJij.nu It's so lovely - Reisverslag uit Dover, Verenigd Koninkrijk van Cheers to Happiness - WaarBenJij.nu

It's so lovely

Door: Pascale

Blijf op de hoogte en volg Cheers to Happiness

14 Juni 2017 | Verenigd Koninkrijk, Dover

In Ierland en deels in Engeland en Wales zijn er nog veel Kelten en in een gedeelte van Ierland is Keltisch zelfs de officielle taal en vervangen ze de plaatsnamen van het engels ineens in het Keltisch. Behoorlijk verwarrend. De kelten (Celtic) was een stam uit de jaren wanneer de romeinener ook waten, best een tijd terug dus. Ze woonden in Groot Brittanië, Frankrijk en Noord Spanje en in die gebieden zie je het nog steeds terug in de taal, muziek en in de tekens. Zo is het keltische kruis best bekend, het christelijke kruis met een ronding eromheen, die de zon voorstelt. Die kruisen zie je hier heel veel op de begraafplaatsen staan.

We hebben de Ring of Kerry in de regen afgemaakt. Met bakken kwam het naar beneden. Gelukkig redde een chocoladefabriek (ja, alweer) en de pub met Ierse live muziek, die we als tip van Sylvia hadden gekregen, de dag. We waren de regen eigenlijk wel goed zat en besloten om Ierland voor de Ieren te laten en richting Wales en Engeland te gaan. Nog wel Cork aangedaan, een leuke, hippe stad, met vooral een hele leuke overdekte markt. Een Engelse markt noemen ze het, maar ik moest meer denken aan die van Barcelona. Lekkere kazen, worsten, verse vis, olijven etc etc. Je snapt, wij liepen al snel met gevulde tasjes rond. Boven de markt zit een goed restaurant, waarbij het eten afkomstig is van de markt en waar wij gesmult hebben van een smaakvolle lunch. Met de buikjes en koelkast vol zijn we richting de boot gereden en stonden we 's avonds aan de kust van Wales.
We zijn twee natuurgebieden doorgereden en geeindigd in een liefelijk dorpje wat bekend staat om zijn grote hoeveelhied boekwinkels, wat de nodige artestiekelingen bij elkaar brengt. Het heeft ook een gezellig tapastentje waar wij zijn beland. Vanwege de wijn maar op de parkeerplaats geslapen...
Helaas regende het hier ook, maar ook in de regen was de bergroute echt prachtig. Een smal weggetje kronkelde door de groene velden, met her en der koeien, schapen en paarden. De regen ontnam ons dan wel wat van het uitzicht maar zorgde ook weer voor een regenboog en maakte het mystiek. Na de velden kwam het bos en een vervallen klooster waar we ze bijna wakker maakte toen we vroegen om koffie.

Van daaruit doorgereden naar Bath, waar de Romeinen vroeger hun badhuis hadden staan. Hier zit namelijk een heetwaterbron van ongeveer 42 graden, de enigste in Groot Brittanië, en daar hebben ze destijds een heel complex van baden, stoombaden en zweethokjes omheen gebouwd. Er is nog best veel van over en het voelt alsof je terug in de tijd gaat als je op de vloer van toen loopt. Heel Bath is mooi trouwens, het centrum bestaat uit gebouwen gemaakt van zandsteen. Normaal wordt dit snel vies en grauw, maar hier zijn ze er zuinig op en onderhouden ze het goed.
Er is een huis gewijdt aan Jane Austen, de schrijfster van oa Pride and Prejudice, geheel in de geest van die tijd, met een lakei die de deur open houdt en dienstvrouwen die de thee serveren. Hier een echt Engels theetje genomen en mijn pink ging vanzelf een beetje omhoog.

We waren van plan om Stonehenge te bezoeken en hadden ons al helemaal ingelezen. Stenen die in het jaar 3000 BC vanuit Wales naar deze plek werden gebracht en in een ringentje werden gezet. Ze weten niet goed waarom; er zijn menselijke resten gevonden die kunnen duidden op een begraafplaats, veel menselijke resten hadden letstel, wat kan duiden op een plek om te herstellen, mogelijk een heilige plek, twee stenen liggen precies zo dat de zon de seizoenen aangeeft, dus het kan een kalender zijn en sommige denken dat het iets astronomisch is. Bijzondere plek dus en dat triggerde ons wel, maar aan de andere kant is het, ongeacht wat het ooit was, nu maar een stapel stenen. En om daar nou voor om te rijden en in de rij te moeten gaan staan.... Dus we zijn naar Oxford gereden waar we een mooie plek achter een pub gevonden hebben en een slechte curry gegeten hebben. Maar voor die curry stonden we daar dan wel weer voor nop, dus ach, you win some, you loose some. De volgende dag op de fiets naar Oxford en we gingen meteen op onder de studenten, niet alleen qua intelligentie, maar de studenten hier fietsen allemaal, gaan dwars door het verkeer heen en het is net zo'n zooitje bij de fietsenrekken als in Amsterdam. Oxford barst echt van de universiteiten, 39, stuk voor stuk statige, mooie gebouwen met zo'n groot strakgemaaid grasveld er voor of in het midden en posante gevels. De grootste is de Christ Church University, opgericht in 1525 en waar oa Einstein, veel ministers en Harry Potter gestudeerd heeft. Potter natuurlijk niet echt, maar in deze universiteit bevind zich de eetzaal uit de film. Het maakt ons Potter verhaal wel aardig compleet. De zaal is in het echt ook zo statig, met lange gedekte tafels, een podium met daarop de tafel voor de senior studenten, en potretten van briljantelingen aan de muren. De studenten ontbijten, lunchen en dineren hier nog dagelijks. Verder is er natuurlijk een kerk, eigenlijk een kathedraal, want deze is voorzien van een bisschop, want de oorsprong van de universiteiten van Oxford liggen in de kloosters die hier vroeger waren. Daar hebben we een rondleiding gekregen van een oud-leerling, nu ongeveer 75 jaar, en vol enthousiast. Met engelse humor en veel kennis vertelde hij ons over de geschiedenis van de kerk en over alle kleine verhaaltjes die er achter de, de meeste van nederlandse makelaardij, glas in lood ramen en houtsnijwerk zaten. Was voor de verandering wel eens leuk om een kathedraal op een andere manier te bekijken. En dat hebben we dan maar een keer gedaan want om 1800 uur was er een dienst met het koor en dat hebben we bijgewoond. Wij dachten eigenlijk gewoon even lekker die hoge stemmetjes te horen maar de bisschop was er ook bij en die had tussendoor ook nog wat te vertellen. Maar de sfeer was ingetogen en rustig en dat was na een drukke dag stad eigenlijk wel prettig. Het koor, allemaal jongens tussen de acht en twintig jaar, klonk mooi en galmde prachtig door de kerk.
We hebben ons getrakteerd op een uitgebreidde lunch in een hippe tent en hebben daarna nog de Magdalen universiteit bezocht. Deze is iets soberder, maar ook voorzien van een chique eetzaal, mooie kerk, prachtige tuinen en een groot grasveld ervoor waar de studenten cricket aan het spelen waren of lagen te luieren met een flesje wijn erbij. Verder heeft de stad natuurlijk oude bibliotheken nog meer kerken en het theater, waar de studenten ook hun diploma uitgereikt krijgen.
We hadden op de planning om naar Winstor te rijden, waar het weekeind kasteel van het koninklijk huis ligt en en waar de gewone mens ook een blik in mag werpen. Maar je kan ook teveel zien en we hadden behoefte aan natuur. Gelukkig is dat hier ook voldoende aanwezig. We zijn naar het np New Forest gereden, waar we na een heerlijk bakje thee, zijn ze hier goed in, bij toeval een natuurcamping opreden. Geen voorzieningen maar wel mooie plekken, prachtig uitzicht en idd midden in de natuur. Dit NP bestaat uit bos en heide en heeft heel veel 'wilde' paarden. Deze zijn wel eigendom maar lopen los en gaan hun eigen weg. Prachtig gezicht en helemaal als ze met zijn tienen vlak langs je camper lopen. We hebben een lange, mooie, fietstocht gemaakt door het park, lekker de bbq aangestoken, gelezen, geluierd en genoten en we zijn er drie nachten gebleven. Als je het goed hebt moet je er niets meer aan doen.

Daarna naar Brighton gereden, dè badplaats van Groot Brittanië en hip en happening. Dus haartjes goed, oogjes mooi, wiebelmuziek aan, de zon scheen volop, wij hadden er zin in! De camper in een buitenwijk gezet en op de fiets richting de boulevard gegaan. En idd, het bruiste wel. Beetje Scheveningen met dito verloren sfeer, een mooiere pier, maar ook hippe wijken en tentjes, oosters paleis en kronkelende steegjes. Genoten van bier met mosselen op het strand en daarna de stad in gewandeld op zoek naar koffie met iets lekkers. We raakten aan de praat met twee gezellige Engelse gentlemens, we dachten een stel maar de een gaat volgende maand trouwen en de ander is verstokt vrijgezel. Wij zaten in de zon en zij wilden onze plek wel. Tja, soms is het oneerlijk verdeeld in de wereld. Goede tips gehad voor een restaurantje en hoe je een fortuin kan maken. Gewoon Vietnamese dong kopen, die gaat namelijk heel veel waard worden. Als dat zo is geeft hij een feestje, Ding-Dong genaamd, en je kan er alleen betalen met je verdiende Vietnamese dong. Waarom die dong zoveel gaat stijgen is bij mij onduidelijk gebleven maar doe er je voordeel mee.
Engeland heeft vanwege zijn koloniale verleden veel Indiërs als bewoners en dus zijn er veel Indiaase restaurants, waar ik dol op ben. Ik zit me dus al de hele tijd te verheugen op een goede Indiaase hap waar het nog maar niet van gekomen is, op pub food na. We hadden van een van de gentlemens een goede tip gekregen en het bleek idd een toptentje. Gezellig, kleurrijk, hip en vooral heel lekker. Voldaan, zon op ons gezicht en happy wilden we op onze fietsen springen, die er gelukkig nog stonden, maar helaas was het slot wel doorgeknipt. Er lag nog een opgeknipt slot, dus mogelijk waren ze betrapt. Ondanks dat de fietsen er nog waren, toch de pest erin dat iemand je spullen moeten vernielen. Maar ik leer het al, heb me er snel overheen gezet. In het donker een slaapplaats gezocht en dat bleek de volgende een heel mooi stekje te zijn. Mooi wandelgebied waar je zo naar de zee kon lopen en uitzicht had op de witte kliffen. Grote stukken zuidkust bestaat uit kalksteen en de zee en de wind vreet dat als het ware op waardoor het lijkt alsof de aarde aangevreten wordt. Je moet opletten om niet aan de rand te lopen want het kan zo afbrokkelen. De zon schitterde op de witte kliffen en met het groene gras, de blauwe lucht en zee en de witte schapen was het plaatje compleet. En heerlijk rustig zo in de ochtend, fijn wakker worden.
Rye is een middeleeuws dorpje waar nog heel veel moois van bewaard is gebleven. Kaseien, mooie pandjes, kleine straatjes, veel bloemen, echt zo'n pareltje aan de kust. We konden niet kiezen dus eerst thee en daarna een biertje genomen en zo de vakantie afgesloten. Nu zijn we in Dover, morgenvroeg pakken we de ferry weer terug. Wat een heerlijke vakantie was het weer. We hebben zo genoten! Groot Brittanië en Ierland is echt mooi, lievelijk en ruig tegelijk, beleefd, vriendelijk en gezellig. En om de hoek!

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Cheers to Happiness

Cheers to Happiness!

Actief sinds 21 Dec. 2006
Verslag gelezen: 672
Totaal aantal bezoekers 128794

Voorgaande reizen:

23 September 2009 - 29 December 2025

Life is good!

03 Mei 2021 - 01 September 2025

Samen

05 November 2011 - 05 December 2011

Amsterdam - Dakar

Landen bezocht: