Paar dagen in de rust

Mmm, is het koud bij jullie? Zal ik dan meteen maar vertellen dat het hier een graad of 25 is en dat ik net twee dagen op het strand gelegen heb? Nee, ik begin toch maar bij het begin.

Tumbes was echt een afgrijselijke plaats, maar het ging nog erger worden. Om een uurtje of elf wilde ik toch wel mijn mandje opzoeken. Ik kwam in de hotelkamer en bekeek deze nog eens goed en kwam tot de ontdekking dat het wel heel weinig voorstelde. Ik begon er eigenlijk een beetje van te balen. Het was, zeg maar, armoetroef. Maar goed, ik dacht, ogen dicht en snaveltje toe en morgen is er weer een nieuwe dag. Maar nee hoor, het was me nog even niet gegund. Wat bleek, de deur kon niet meer dicht, slot stuk! Ik de nachtwacht erbij gehaald en die was zo helder van geest om de deur dicht te trekken toen hij ook in de kamer was. Zaten we met zijn tweeen gevangen. Nou, ik was geenzins van plan om met hem de nacht door te brengen en ik geloof dat hij dat ook wel begreep, dus ik heb hem mijn zakmes aangereikt. Zo zie je Peet, ik ben heeeel blij met jou kado! Slot eraf en deur open. Maar ik had het wel gezien in het hotel en ging op zoek naar een ander. Sta je dan met je rugzak op je rug, moe om half twaalf s avonds. Geen hond op straat en alle hotels gesloten. Ik kon nog in het Hotel ernaast, in de bezemkast, voor 10 Soles. Mmm, leek me ook geen optie. Dus met hangende pootjes terug. Ik had in eerste instantie 25 soles voor de kamer betaald en had dat al teruggekregen, maar wilde er nu geen 25 meer voor betalen. Ik kwam met de nachtwacht overeen om 15 te betalen. Nou ja, overeen, we zouden het morgen verder uitzoeken want hij had toch geen wisselgeld. De deur kon trouwens wel dicht maar niet op slot. Gelukkig is mijn rugzak zwaar genoeg dat ik wel wakker zou worden als die omvalt.

De volgende ochtend (na eigenlijk best wel een aardige nachtrust) bleek mijn nachtwacht pleitte te zijn en niets verteld te hebben tegen de eigenaar. En je begrijpt, die eigenaar wilde 25 hebben. Ik voelde me belazerd omdat alles wat er op de kamer zou zijn er niet was en omdat ik hem niet op slot kon doen. Maar zo suf als ik was had ik hem in eerste instantie al geld gegeven. En dat wilde ie niet teruggeven. Ha ha ha, ik heb mijn ego laten gelden en hij ook, want ontstond in een geschreeuw van jewelste. En dat in mijn beste spaans! Maar ik wilde mij niet laten kennen. Die 25 was trouwens het hoogste bedrag wat ik in Peru voor een hostel moest betalen. Hij werd zo boos dat hij een knuppel achter de toonbank vandaan pakte. Ik knipperde niet met mijn ogen, maar schrok me natuurlijk wel te pletter. Maar omdat ik geen reaktie vertoonde legde hij hem meteen weer weg. Ik zei hem dat hij dan maar 5 extra terug moest geven omdat ik wist dat hij dat wel had. Hij gooide het op de tafel en ik ben toen maar weggelopen. Hadden we beide ons zin.

Maar je snapt, toen ik buiten liep bedacht ik mij dat ik wel erg op mijn strepen gestaan heb en dat ik de volgende keer niet zo'n stennis moet schoppen. Ik kan er alleen zo slecht tegen om in de maling genomen te worden (misschien heeft dat wel een oorzaak, ha ha ha). Uiteindelijk ging het maar om 2,5 euro.....

Ja! Ik zal me verder gedragen! Ik zeg sorry!

Daarna de bus in. Propvol, warm en hij stopte om de haverklap. Bij de grens weer in de maling genomen bij het wisselen (eigen schuld, moet daar ook niet wisselen) en na 7,5 uur kwam ik in Guayaquil aan. Daar meteen overgehobbelt op de volgende bus, naar het strand. Weer 5 uur in de bus. Pfff, had het wel gehad. Met een Toektoek naar een hotel laten brengen. Ik had een knap hotel uitgezocht, want ik vond dat ik wel wat luxe verdiende. Vol! Gadverdamme, was die dag wel zat. Ik ben toch maar in het restaurant gaan eten, want ik was er toch en het was inmiddels al laat. Terwijl ik aan het eten was heeft de eigenaar voor mij een hostel geregeld! En toen ik daar heen aan het lopen was kwam hij achter mij aan gereden en gaf mij een lift. Wat je dag al weer goed kan maken! Het hostel was prachtig, ik had mijn eigen huisje op palen met een hangmat ervoor!
Ik heb de twee volgende dagen helemaal niets gedaan. De eerste dag scheen nog wat zon dus ik heb nog op het strand gelegen, maar de volgende dag kwam ik mijn hangmat alleen uit om te plassen. En, nou ja, .. ik ben weer aan de race....
Omdat ik weer terug was op de begane grond, na een week of 6 in de bergen, ben ik wel beide dagen gaan hardlopen. Mijn conditie is nog op peil.

En dan vandaag weer met het busje terug. Die bussen zijn hier ouder dan in de andere landen en zonder enige luxe. Het doet me denken aan Azie; constant stappen er mensen in die van alles verkopen. Ze springen de bus weer uit als deze even moet afremmen en de volgende springen er weer in. En alles wat gekocht wordt, en dat is wat want ze snoepen hier graag, zit natuurlijk in een verpakking. De helft daarvan vliegt het raam uit en de andere helft verdwijnt op de grond. Het gevolg is dat je en naar een vuilnisbelt zit te kijken en dat je er halverwege de busrit met je voeten in zit.
De buschauffeur en de meeste mensen in de bus maken trouwens steevast een kruisje als ze langs een kerk rijden. Is toch wel een stom gezicht als ze dat met zijn allen tegelijk doen en dan soms een paar keer achter elkaar.

Vanmiddag Guayaquil, de tweede grote stad hier, ingegaan. De stad stelt niet veel voor, maar ze hebben wel een knappe boulevard en daar heb ik even gewandeld en een cocktail gedronken. Daarna naar een restaurant gegaan waar ik volgens het boek echt heen zou moeten. Het is natuurlijk zaterdagavond en het zat vol met gezinnen die zich vol zaten te eten. Het is een vleesrestaurant met als specialiteit een soort BBQ op tafel. Ik dacht ik bestel een 'babylomo', kleine biefstuk. Ik denk dat ik 500 gram op mijn bord had...

En nu op naar de Galapagos. Heb er onwijs veel zin in. In het hostel heb ik al iemand ontmoet die op dezelfde boot zit, dus dat is al gezellig. Zij heeft goede dingen gehoord over de boot, dus ook dat beloofd goeds. Ik ben dus een week uit de lucht, dus jullie zullen het even zonder verhaaltjes moeten doen. Veel plezier met pakjesavond en als jullie het speculaas en de pepernoten niet opkrijgen dan mag je het bewaren hoor!

Heel veel liefs!
Pascale

PS Mascha, als jij nog tips hebt voor Equador dan hoor ik het graag. Zit te denken om Cuenca over te slaan zodat ik wat meer tijd heb. Het plan is verder: Banos, de circuit bij Copitaxi, Otavelo, Quito en misschien nog even naar de kust. Mis ik dan wat, of is het redelijk compleet?

PS Frank en Daphne: al even niets gehoord, is er al nieuws??????? Ik heb al heel veel gebedjes gedaan hoor!

PS Peet, ik snap niet waarom jij de filmpjes niet kan zien. Als je op het linkje filmpjes drukt moet het volgens mij lukken. Zo niet, dan mis jij denk een programma.