Galapagos
Door: Pascale
Blijf op de hoogte en volg Cheers to Happiness
10 December 2007 | Ecuador, Baños
Buenos Dias Amigos!
De Galapagos was echt fantastisch. Wat een paradijs!
Ik had een vlucht eerder dan de rest van de passagiers, dus ik moest even op het vliegveld blijven wachten. En daar werd het toch een beetje benauwd, ik zag alleen maar amerikaanse bejaarden in korte broek en op gympen! Ik zal toch niet daarbij aan boord zitten? Dat kan nog eens een lange week worden...
Ik wist natuurlijk wel dat er veel oudere mensen de Galapagos bezoeken omdat het stervensduur is en de meeste backpackers het zich niet kunnen veroorloven. Deze Dagobert Duck natuurlijk wel, ha ha ha.
Dus ik daarom al een boot uitgezocht die niet zoveel passagiers heeft, niet zo handig is voor bejaarden en een middenklasse is. Op de Encantada kunnen 12 passagiers en het is een zeilschip. Helaas zeilt het niet meer en gaat alles op de motor, want anders kan je niet alle eilanden bezoeken. Desondanks heeft het nog iets van charme, meer dan die grote cruiseschepen of luxe motorboten.
Gelukkig bleek de gemiddelde leeftijd een jaar of 30 te zijn. Vier solo backpackers en de rest stelletjes.
De Galapagos eilanden zijn zo bijzonder omdat deze eilanden pas laat ontstaan zijn, het zijn vulkanische eilanden. Doordat ze niet verbonden zijn geweest met het vaste land is het dierenleven en de planten 'uit zichzelf' ontstaan. Behalve sommige vogels en vissen hebben de dieren en planten zichzelf ontwikkeld. Het gevolg is dat er dieren zijn die nergens anders op de wereld leven en dat ze totaal geen angst hebben voor de mensen. Ze trekken zich niets aan van je aanwezigheid.
De eilanden zijn later onderzocht door Darwin en hij heeft zijn theorie voor het ontstaan van de evolutie op deze eilanden gebasseerd.
Bij aankomst in de haven merk je meteen dat je op de Galapagos bent. Op het bankje liggen twee zeehonden uitgebreid te zonnen en trekken zich niets aan van de bussen passagiers die langs hun lopen.
De boot bleek prima te zijn. Ik deelde een hut met een Amerikaanse, Lauren. Ik had mazzel, het onderste bed en nog het grootste ook. De hut was met eigen badkamer, maar met weinig kastruimte. Omdat het harstikke krap was kon je kont niet keren en al helemaal niet je spullen kwijt. Dat was wel mooi om te zien, ik had het helemaal netjes georganiseerd zodat je nog wat terug kon vinden terwijl Lauren haar bed de hele week helemaal vol had liggen met rotzooi en daar gewoon tussen ging liggen slapen. Ha ha ha, wat een contrast!
Verder had de boot een grote eettafel waar je ook een film kon kijken en kussen op het dek.
We gingen meteen een stukje varen en dus lag ik met mijn kont op het dek in het zonnetje. Braaf ingesmeerd, maar de Galapagos liggen direct onder de evenaar, en daar kan het velletje niet tegen: verbrand. Mmm, toch maar een beetje rustig aan gedaan met het zonnetje.
We zijn met de dinky tussen de mangroves gaan varen. Daar was het vrij ondiep en met het zonnetje erop kon je goed de vissen zien zwemmen. We hebben haaien van ongeveer 2 meter lang, diverse zeeschildpadden en gespikkelde roggen gezien. En overal op de rotsen zie je vuurrode krabben liggen.
Boven en om de boot heen vliegen de frigatevogels en de pelikanen op zoek naar een hapje. Frigatevogels zijn grote zwarte vogels en de mannen hebben een root zakje bij hun nek. Als ze indruk willen maken op de vrouwtjes kunnen ze dit heel groot opblazen.
Tijdens de lunch en bij het avondeten bleek wel dat we een hele goede kok aan boord hadden. Heerlijk eten en we kwamen niets te kort. Verder doe je 's avonds niet veel omdat je toch wel moe wordt van de zeelucht en de boot ging varen en je daar toch wel een beetje misselijk van wordt in de kajuit.
Ik zal de rest van de week een beetje samenvatten en vertellen wat ik allemaal gezien heb. Het meeste kan je ook zien op de foto's natuurlijk.
Op bijna alle eilanden lagen er veel zeehonden op het strand. Ze trekken zich weinig aan van onze aanwezigheid, alleen het mannetje verdedigd zijn vrouwtjes en dan moet je af en toe even wegrennen. Voor de rest mag je tot ongeveer anderhalve meter bij de dieren komen. Wat een leven die zeehonden, beetje spelen in de zee en voor de rest liggen luieren op het strand. De dieren zijn fantastisch om te zien en je blijft foto's maken. Vooral van de kleintjes, wat een schatjes. Ik heb ook met ze gezwommen. De eerste keer schrok ik me dood, want ze komen recht op je gezicht afzwemmen en duiken dan op het laatste moment onder je door! De dieren zijn nl net zo nieuwsgierig naar jou als naar hun.
Op de Galapagos zijn diverse verschillende leguanen te zien, en de kleuren verschillen per eiland. Ze kijken net zo naar jou als jij naar hun en ze zijn zo onverschillig dat eentje zelfs over mijn voet liep. De grootte verschild, de grootste was ongeveer een meter.
De Zeeleguanen kunnen ook zwemmen, maar dat doen ze dan boven water. Is echt een stom gezicht, heel onnatuurlijk.
Op een eiland zijn ook pinguins. Niet zoveel, totaal zijn er 500, waarvan wij er een stuk of 6 gezien hebben. Het is een speciaal soort, wat kleiner dan hun broertjes op Antartica.
Er zijn verschillende Jan van Genten, Boobies genaamd. Je hebt ze met een blauwe snavel, met rode voeten en met blauwe voeten. De blauwe zijn het kenmerk van de Galapagos. De vogels zijn ontzettend nieuwsgierig en kijken je de hele tijd aan. Ze maken een paringsdans waarbij ze hun voeten een voor een omhoog doen en met hun veren wijd uiteen gaan stanen. Ze maken er prachtige geluiden bij. Heel indrukwekkend en vooral heel grappig omdat ze echt lijken te dansen. En dat dan met blauwe voeten en een nieuwsgierige blik...
Op de eilanden zijn vaak veel vogels te vinden en het is een vreemde gewaarwording dat ze niet wegvliegen.
Ik heb regelmatig gesnorkeld. Vooral de eerste dagen was dat erg mooi, later in de week werd het zicht steeds slechter, waarschijnlijk had het ergens gestormd. Ik heb veel grote zeesterren gezien, prachtige gekleurde vissen, roggen van wel 2 meter breed (prachtig gezicht, die zweven door het water), haaien, zeeschildpadden van ongeveer een meter groot en zeehonden.
Halverwege de week vond er een wisseling plaats van twee passagiers en daarom moesten wij wachten in het dorpje. Dat was allemaal toeristenrotzooi dus we zijn met de hele groep naar het hoogland gegaan. Achterin een pick up naar boven, leuk! In het hoogland barst het van de landschildpadden. Onwijs groot, wel anderhalve meter, ze kunnen wel 200 jaar worden! Ze schrikken wel een beetje want als je dichtbij komt kruipen ze in een schulp. Prachtig om te zien. Ze zijn veel 'levendiger' dan verwacht, je ziet ze eten en lopen wat sneller gaat dan ik had gedacht.
S middags het Darwin Centrum bezocht. Zij zorgen ervoor (tenminste ze doen hun stinkende best) dat de dieren veilig zijn. Zo hebben zij ervoor gezorgd dat de, door mensen meegebrachte dieren, verwijderd worden van de eilanden. Vooral de wilde geiten en varkens zorgen voor problemen. Ook vangen ze de eieren van de schildpadden op die op risicovolle plekken liggen. De kleine schildpadden worden dan later weer terug gezet. Lonesome George woont ook in het centrum. Dit is een schildpad waar hij in zijn soort de enige van is. Er is geen vrouwtje meer om mee te paren dus het soort gaat uitsterven. Zielig he?
Op het eiland Floreana staan allemaal brievenbussen die vroeger gebruikt werden door de schippers. Nu doen toeristen er een kaart in die ze naar huis sturen. Het is de bedoeling dat als je een kaart ziet die in de buurt van jou huis is je deze meeneemt en bezorgt. Ik heb een kaart meegenomen voor Auckland, dat was voor mij nog het makkelijkst.
Op dat eiland zie je ook de nesten van de zeeschildpadden. S nachts gaan ze het strand op, leggen hun eieren in een kuil en na anderhalve maand komen de eieren zelf uit en moeten die kleintjes zelf gaan overleven.
Vanaf het strand kon je heel veel schildpadden en roggen zien zwemmen. Ik zag zelfs een haai in de golven.
De groep was erg gezellig, ik heb vooral met de andere backpackers opgetrokken. Heel veel plezier gehad en weer goede contacten aan over gehouden!
Al met al een heerlijke week gehad.
Vanaf de Galapagos was het twee uur terugvliegen en daar begon meteen het reizen weer. Ik had geen zin om weer naar Gayaquil te gaan dus ik ben meteen door gegaan naar het busstation. Daar heb ik de bus gepakt naar Banos. Dat zou zo'n 7 uur duren, maar dat waren Equadoriaanse uurtjes, uiteindelijk heb ik 9 uur in de bus gezeten waarvan ik de laatste 2 zelfs nog moest staan.
Maar nu zit ik in een heerlijk hostel. Het is mooi weer en ik zit tussen prachtige bergen en vulkanen. Vandaag eerst maar eens een boodschappen en regeldagje en morgen maar weer verder kijken...
Natuurlijk staan de foto's van deze mooie eilanden er weer op. Nou ja, ik ben druk bezig, want het vergt wat tijd achter het internet. Nu 6 uur en de helft staat erop. Maar die kan je dan alvast bekijken. Als je alles wilt zien moet je nog een dag of twee wachten.
http://picasaweb.google.es/waarispascale/DeGalapagos?authkey=NEKTI6sBBXY
Je zal misschien denken, veel van hetzelfde, maar ik wil wat uitvergroten en ik kan nog niet kiezen.
Heel veel liefs!
PS Ben trouwens een jaar verder nadat ik thuis een sinterklaas gedicht gevonden had... Het is een jaar geweest met veel verdriet, maar uiteindelijk ook met heel veel plezier, prachtige ervaringen en veel genieten. Ik ben er trots op dat ik sta waar ik nu sta. De les was pijnlijk en hard, maar uiteindelijk heeft het me goed gedaan, ik geniet veel meer en ben veel vrolijker.
En jullie hebben mij er allemaal mee geholpen! Jullie zijn ontzettend lief voor me geweest en stonden echt voor mij klaar. Bedankt dat jullie er zijn, ik zou jullie voor geen goud willen missen!
De Galapagos was echt fantastisch. Wat een paradijs!
Ik had een vlucht eerder dan de rest van de passagiers, dus ik moest even op het vliegveld blijven wachten. En daar werd het toch een beetje benauwd, ik zag alleen maar amerikaanse bejaarden in korte broek en op gympen! Ik zal toch niet daarbij aan boord zitten? Dat kan nog eens een lange week worden...
Ik wist natuurlijk wel dat er veel oudere mensen de Galapagos bezoeken omdat het stervensduur is en de meeste backpackers het zich niet kunnen veroorloven. Deze Dagobert Duck natuurlijk wel, ha ha ha.
Dus ik daarom al een boot uitgezocht die niet zoveel passagiers heeft, niet zo handig is voor bejaarden en een middenklasse is. Op de Encantada kunnen 12 passagiers en het is een zeilschip. Helaas zeilt het niet meer en gaat alles op de motor, want anders kan je niet alle eilanden bezoeken. Desondanks heeft het nog iets van charme, meer dan die grote cruiseschepen of luxe motorboten.
Gelukkig bleek de gemiddelde leeftijd een jaar of 30 te zijn. Vier solo backpackers en de rest stelletjes.
De Galapagos eilanden zijn zo bijzonder omdat deze eilanden pas laat ontstaan zijn, het zijn vulkanische eilanden. Doordat ze niet verbonden zijn geweest met het vaste land is het dierenleven en de planten 'uit zichzelf' ontstaan. Behalve sommige vogels en vissen hebben de dieren en planten zichzelf ontwikkeld. Het gevolg is dat er dieren zijn die nergens anders op de wereld leven en dat ze totaal geen angst hebben voor de mensen. Ze trekken zich niets aan van je aanwezigheid.
De eilanden zijn later onderzocht door Darwin en hij heeft zijn theorie voor het ontstaan van de evolutie op deze eilanden gebasseerd.
Bij aankomst in de haven merk je meteen dat je op de Galapagos bent. Op het bankje liggen twee zeehonden uitgebreid te zonnen en trekken zich niets aan van de bussen passagiers die langs hun lopen.
De boot bleek prima te zijn. Ik deelde een hut met een Amerikaanse, Lauren. Ik had mazzel, het onderste bed en nog het grootste ook. De hut was met eigen badkamer, maar met weinig kastruimte. Omdat het harstikke krap was kon je kont niet keren en al helemaal niet je spullen kwijt. Dat was wel mooi om te zien, ik had het helemaal netjes georganiseerd zodat je nog wat terug kon vinden terwijl Lauren haar bed de hele week helemaal vol had liggen met rotzooi en daar gewoon tussen ging liggen slapen. Ha ha ha, wat een contrast!
Verder had de boot een grote eettafel waar je ook een film kon kijken en kussen op het dek.
We gingen meteen een stukje varen en dus lag ik met mijn kont op het dek in het zonnetje. Braaf ingesmeerd, maar de Galapagos liggen direct onder de evenaar, en daar kan het velletje niet tegen: verbrand. Mmm, toch maar een beetje rustig aan gedaan met het zonnetje.
We zijn met de dinky tussen de mangroves gaan varen. Daar was het vrij ondiep en met het zonnetje erop kon je goed de vissen zien zwemmen. We hebben haaien van ongeveer 2 meter lang, diverse zeeschildpadden en gespikkelde roggen gezien. En overal op de rotsen zie je vuurrode krabben liggen.
Boven en om de boot heen vliegen de frigatevogels en de pelikanen op zoek naar een hapje. Frigatevogels zijn grote zwarte vogels en de mannen hebben een root zakje bij hun nek. Als ze indruk willen maken op de vrouwtjes kunnen ze dit heel groot opblazen.
Tijdens de lunch en bij het avondeten bleek wel dat we een hele goede kok aan boord hadden. Heerlijk eten en we kwamen niets te kort. Verder doe je 's avonds niet veel omdat je toch wel moe wordt van de zeelucht en de boot ging varen en je daar toch wel een beetje misselijk van wordt in de kajuit.
Ik zal de rest van de week een beetje samenvatten en vertellen wat ik allemaal gezien heb. Het meeste kan je ook zien op de foto's natuurlijk.
Op bijna alle eilanden lagen er veel zeehonden op het strand. Ze trekken zich weinig aan van onze aanwezigheid, alleen het mannetje verdedigd zijn vrouwtjes en dan moet je af en toe even wegrennen. Voor de rest mag je tot ongeveer anderhalve meter bij de dieren komen. Wat een leven die zeehonden, beetje spelen in de zee en voor de rest liggen luieren op het strand. De dieren zijn fantastisch om te zien en je blijft foto's maken. Vooral van de kleintjes, wat een schatjes. Ik heb ook met ze gezwommen. De eerste keer schrok ik me dood, want ze komen recht op je gezicht afzwemmen en duiken dan op het laatste moment onder je door! De dieren zijn nl net zo nieuwsgierig naar jou als naar hun.
Op de Galapagos zijn diverse verschillende leguanen te zien, en de kleuren verschillen per eiland. Ze kijken net zo naar jou als jij naar hun en ze zijn zo onverschillig dat eentje zelfs over mijn voet liep. De grootte verschild, de grootste was ongeveer een meter.
De Zeeleguanen kunnen ook zwemmen, maar dat doen ze dan boven water. Is echt een stom gezicht, heel onnatuurlijk.
Op een eiland zijn ook pinguins. Niet zoveel, totaal zijn er 500, waarvan wij er een stuk of 6 gezien hebben. Het is een speciaal soort, wat kleiner dan hun broertjes op Antartica.
Er zijn verschillende Jan van Genten, Boobies genaamd. Je hebt ze met een blauwe snavel, met rode voeten en met blauwe voeten. De blauwe zijn het kenmerk van de Galapagos. De vogels zijn ontzettend nieuwsgierig en kijken je de hele tijd aan. Ze maken een paringsdans waarbij ze hun voeten een voor een omhoog doen en met hun veren wijd uiteen gaan stanen. Ze maken er prachtige geluiden bij. Heel indrukwekkend en vooral heel grappig omdat ze echt lijken te dansen. En dat dan met blauwe voeten en een nieuwsgierige blik...
Op de eilanden zijn vaak veel vogels te vinden en het is een vreemde gewaarwording dat ze niet wegvliegen.
Ik heb regelmatig gesnorkeld. Vooral de eerste dagen was dat erg mooi, later in de week werd het zicht steeds slechter, waarschijnlijk had het ergens gestormd. Ik heb veel grote zeesterren gezien, prachtige gekleurde vissen, roggen van wel 2 meter breed (prachtig gezicht, die zweven door het water), haaien, zeeschildpadden van ongeveer een meter groot en zeehonden.
Halverwege de week vond er een wisseling plaats van twee passagiers en daarom moesten wij wachten in het dorpje. Dat was allemaal toeristenrotzooi dus we zijn met de hele groep naar het hoogland gegaan. Achterin een pick up naar boven, leuk! In het hoogland barst het van de landschildpadden. Onwijs groot, wel anderhalve meter, ze kunnen wel 200 jaar worden! Ze schrikken wel een beetje want als je dichtbij komt kruipen ze in een schulp. Prachtig om te zien. Ze zijn veel 'levendiger' dan verwacht, je ziet ze eten en lopen wat sneller gaat dan ik had gedacht.
S middags het Darwin Centrum bezocht. Zij zorgen ervoor (tenminste ze doen hun stinkende best) dat de dieren veilig zijn. Zo hebben zij ervoor gezorgd dat de, door mensen meegebrachte dieren, verwijderd worden van de eilanden. Vooral de wilde geiten en varkens zorgen voor problemen. Ook vangen ze de eieren van de schildpadden op die op risicovolle plekken liggen. De kleine schildpadden worden dan later weer terug gezet. Lonesome George woont ook in het centrum. Dit is een schildpad waar hij in zijn soort de enige van is. Er is geen vrouwtje meer om mee te paren dus het soort gaat uitsterven. Zielig he?
Op het eiland Floreana staan allemaal brievenbussen die vroeger gebruikt werden door de schippers. Nu doen toeristen er een kaart in die ze naar huis sturen. Het is de bedoeling dat als je een kaart ziet die in de buurt van jou huis is je deze meeneemt en bezorgt. Ik heb een kaart meegenomen voor Auckland, dat was voor mij nog het makkelijkst.
Op dat eiland zie je ook de nesten van de zeeschildpadden. S nachts gaan ze het strand op, leggen hun eieren in een kuil en na anderhalve maand komen de eieren zelf uit en moeten die kleintjes zelf gaan overleven.
Vanaf het strand kon je heel veel schildpadden en roggen zien zwemmen. Ik zag zelfs een haai in de golven.
De groep was erg gezellig, ik heb vooral met de andere backpackers opgetrokken. Heel veel plezier gehad en weer goede contacten aan over gehouden!
Al met al een heerlijke week gehad.
Vanaf de Galapagos was het twee uur terugvliegen en daar begon meteen het reizen weer. Ik had geen zin om weer naar Gayaquil te gaan dus ik ben meteen door gegaan naar het busstation. Daar heb ik de bus gepakt naar Banos. Dat zou zo'n 7 uur duren, maar dat waren Equadoriaanse uurtjes, uiteindelijk heb ik 9 uur in de bus gezeten waarvan ik de laatste 2 zelfs nog moest staan.
Maar nu zit ik in een heerlijk hostel. Het is mooi weer en ik zit tussen prachtige bergen en vulkanen. Vandaag eerst maar eens een boodschappen en regeldagje en morgen maar weer verder kijken...
Natuurlijk staan de foto's van deze mooie eilanden er weer op. Nou ja, ik ben druk bezig, want het vergt wat tijd achter het internet. Nu 6 uur en de helft staat erop. Maar die kan je dan alvast bekijken. Als je alles wilt zien moet je nog een dag of twee wachten.
http://picasaweb.google.es/waarispascale/DeGalapagos?authkey=NEKTI6sBBXY
Je zal misschien denken, veel van hetzelfde, maar ik wil wat uitvergroten en ik kan nog niet kiezen.
Heel veel liefs!
PS Ben trouwens een jaar verder nadat ik thuis een sinterklaas gedicht gevonden had... Het is een jaar geweest met veel verdriet, maar uiteindelijk ook met heel veel plezier, prachtige ervaringen en veel genieten. Ik ben er trots op dat ik sta waar ik nu sta. De les was pijnlijk en hard, maar uiteindelijk heeft het me goed gedaan, ik geniet veel meer en ben veel vrolijker.
En jullie hebben mij er allemaal mee geholpen! Jullie zijn ontzettend lief voor me geweest en stonden echt voor mij klaar. Bedankt dat jullie er zijn, ik zou jullie voor geen goud willen missen!
-
10 December 2007 - 17:08
Naomi:
leuk he op msn.
Mama hahaha
Geniet er nog even lekker van, want het is al bijna klaar je reis
dikke knuffel Naomi -
10 December 2007 - 17:10
Henk V.:
Wij jou ook niet!!!!!!! -
10 December 2007 - 19:56
Carola:
He Pascalle,
Wat een super ervaring ben jij weer rijker geworden en je weet ik ben jaloers maar je kan niet alles hebben in het leven toch! Geniet nog lekker en ik hoop dat je weer vol vertrouwen de toekomst aan kan maare.....daar heb ik trouwens nooit aangetwijfeld maar jij misschien wel. Bedankt dat je me heb mee laten genieten(al heb ik niet alles gevolgt helaas). dikke kussss en tot gauw -
11 December 2007 - 07:45
Lilianne:
Hoi Pascalle
wat een mooie ervaring.Ik had je wel willen zien tussen de bejaarden????.(hoe oud waren ze dan)ik hoop niet 40-45 jaar !!!. mooie foto's weer. Hier is het erg nat en de vooruitzichten zijn niet best,dus geniet van het mooie weer nog even.
gr en tot gauw
xxxxxx Lil -
11 December 2007 - 08:50
Mascha:
Hé globaltrotter.
JALOERSSSSSSSSSSSSSSS! Wat is het gaaf hè op de Galapagos.
Nu dus in Banos. Leuk. Daar heb ik lekker in de baden gelegen, paard gereden. Op het moment dat ik er was stond de vulkaan op uitbarsten :-)
Je vroeg mij wat nog meer leuk is:
Quito zelf moet je zien. De evenaar (leuk voor het nageslacht), Otavalo (wel heel toeristisch), en de kust. In de jungle ben je al geweest.
Boven Quito heb je ook nog wat baden liggen in de bergen, heel mooi om te zien. Heel groen. Weet alleen niet meer hoe het heet. Ben ook nog onder Quito naar een krater geweest, ook heel mooi.
En op een mountainbike de Cotopaxi afgefietst (na eerst omhoog gelopen te hebben, op 4500 meter).
Dus nog genoeg dingen te doen.
Maar hoe lang heb je nog?
Ik ga donderdag 20 dec naar Oostenrijk.
Zie je volgend jaar. Wil AL je foto's zien (neem wel een week vrij goed?)
kus
Mascha
(goede reis naar huis, al alle goede dingen komt een eind). -
11 December 2007 - 10:05
Stef:
Ik heb toch heel andere beelden bij boobies....en hetis me ook niet helemaal duidelijk of ze die paringsdans nou voor jou deden of voor iemand anders, maar goed dat hoor ik wel als je terugbent.
kussie -
11 December 2007 - 10:23
Sint:
oh ja sinterklaas....
ging ik bijna voor gaas....
een gedichtje voor Pascal....
Dat ze nu wel snel lezen zal....
blijf altijd die heerlijke meid....
dan komt voor jou ook geheid....
dat moment dat geluk je overstromen zal....
hoewel lieve Pascal....
Dat is toch eigenlijk al het geval!
Superkussie -
11 December 2007 - 12:20
Kirsten:
Hoi meis,
Wat goed om te lezen dat je meer geniet en vrolijker bent. Ik had gehoopt dat die reis je dat zou opleveren, dus moet ik vaker hopen ! of jij moet vaker op reis ha ha. Hoe dan ook als je tranen hebt mag je er ook zijn maar dit is een vrolijker bericht! Geniet er van en bedankt voor je verhalen tot nu toe.
kus van kir en col. -
11 December 2007 - 18:22
Nol:
Je reis is een avonduur geweest je veralen prachtig, je foto's nog mooier, ben blij dat je toch voor die mooie camera bent gegaan, nou een even dan kunnen we life hahahahaha
kus Nol -
11 December 2007 - 21:05
Yvonne:
Jee, Pascale, alweer een jaar. Ik ben supertrots op je dat je bent waar je nu bent. Raar idee dat je alweer bijna terug bent, nog maar een paar weekjes. Geniet nog even lekker, daarna knallend het nieuwe jaar in.
Liefs, de ligthartjes
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
