Ondergedompeld in Zuid Afrika
Door: Pascale
Blijf op de hoogte en volg Cheers to Happiness
01 November 2010 | Zuid-Afrika, Stellenbosch
Hallo allemaal!
Inmiddels zit ik lang en breed in het zonnetje in Zuid Afrika, maar ik was bij Swakup gebleven. De tweede avond hebben Elbie, de toergids, en ik heerlijk samen gegeten. Het was even lekker om zonder de groep te zijn. We hebben lekker gekletst, heerlijke oesters gegeten en champagne gedronken. Blij dat we dat gedaan hadden, want de groep kon kennelijk niet zonder ons en lag al vroeg op bed....
De volgende dag mochten we uitslapen en vertrokken we pas om negen uur. We hebben een paar uur gereden door een prachtig woest landschap, naar Sossuisvallei. Dit is een plaats middenin de woestijn. We begonnen daarom maar met een een koud biertje op kosten van GAP tours. Die middag/avond maar weer eens genoten van een zonsondergang. Die blijven mooi en je blijft er maar foto's van nemen. Ze zijn prachtig rood en de hele hemel kleurt mee.
In de groep is een hele leuke vriendengroep ontstaan. Alfredo, mijn tentmaatje en Ella, een sjieke Zwitsere zijn vaak samen te vinden en worden de drie musketiers genoemd. Mijn oude tentmaatje, Melinda, is overgestapt op een andere groep omdat er geen plaats meer was op Gap, maar we zien elkaar nog regelmatig, want ze slapen op dezelfde plaatsen. Veder nog Anna, een Zweedse, Olli en Kathe, een onafscheidelijk engels koppel, Suzanne, een rechter uit de USA en Steve en Laura, het koppel die ik al uit het hostel kende. Ik heb hen, samen met Elbie, uitgenodigd om over te komen met Koninginnedag en met elkaar in mijn boot de stad in te gaan. Ongeloofelijk maar iedereen is van plan om er te zijn! Dat wil toch wel wat zeggen. Natuurlijk is het nog geen April, maar toch.
Terug naar de duinen. De volgende ochtend, vroeg, heel vroeg, ontzettend vroeg, opgestaan om duin 45 te gaan beklimmen. Dit is de beroemde duin en die moeten we natuurlijk zien voor zonsopgang. Dat plan hadden er meerdere, maar gelukkig zorgde Elbie ervoor dat we als eerste groep ter plaatse waren en omdat ik voorin in de bus zit was ik er als de kippen bij en liep ik als derde omhoog. Prima plaats, want de eerste voetstappen zijn het zwaarste om te zetten, maar het is ook wel lekker om je eigen tempo te kunnen bepalen. De klim is ontzettend zwaar, helemaal voor iemand die helemaal niet van klimmen houdt, de lucht is erg droog en je zakt constant weg in het zand. Bovenin had ik het gevoel dat ik bloed aan het spugen was en mijn keel open lag. Maar het was het dubbel en dwars waard! Wat een prachtige, bijzondere omgeving. Het is meteen met stip gestegen naar het lijstje met de meest bijzondere plekken die ik gezien heb. Heel veel foto's genomen natuurlijk.
Beneden gekomen stonden Elbie en Jan, de chauffeur, klaar met een heerlijk ontbijt, zelfgebakken brood! Albie is trouwens een fantastisch kok. Het is ongeloofelijk hoe lekker zij kan koken voor zo'n grote groep. Ik heb haar al gezegd, als ze een restaurant had, kwam ik iedere avond bij haar eten....
Na het ontbijt heeft een Chinese gids ons rondgeleidt door het woestijngebied en ons allerlei dingen uitgelegd over het overleven in een woestijn. Niet dat het mij zou lukken trouwens.... In dit gedeelte van heel af en toe, eens in de zoveel jaar, regen en ontstaat er een rivier. Nu is er een Death Forrest; een opgedroogd meer, met zandsteen op de bodem en droge bomen. Bijzonder gezicht en het zorgt voor mooie foto's. Sorry dat ik die er deze trip trouwens op zet, maar dat lukt nou eenmaal niet met deze verbindingen. Daarbij heb ik veel minder tijd om op internet te gaan.
In de middag waren we op tijd terug en heb ik een heerlijk tukje gedaan onder een boom, lekker rustig, mooi uitzicht en het geluid van vogeltjes. S avonds de bar ingedoken...
De volgende dag stond Fish River Canyon op het programma. Een lange rit ernaar toe, maar wel een mooie rit. De Canyon is de tweede grootste op aarde, op de Grand Canyon na. Je ziet echt dat de aarde opgerukt is, en scheurt 5 a 600 meter de diepte in. We werden er verwend met Champagne en kaas en stokbrood. Wat een feest. Je zou toch niet zeggen dat een budgetreis is!
Iedereen, ik ook, was trouwens verkouden geworden en sommige ziek, waarschijnlijk door het beklimmen van die duin. Gelukkig bleek het virus maar een dag te duren. Maar het betekende wel de eerste avond dat iedereen vroeg op bed lag.
De volgende dag de grens overgestoken naar Zuid Afrika en naar Oranje rivier gereden. Daar heb ik, met een klein groepje een kanotocht op de rivier gemaakt. Dit bleek echt dodelijk saai te zijn. Gelukkig hadden we tekort aan peddels, maar wel gedacht aan het bier, dus het werd meer een Boozecruise. En het was de laatste avond camperen, dus dat hebben we die avond ook maar gevierd.
De volgende dag een lange rit naar Kaapstad gehad en s avonds afscheid genomen van de groep. Kaapstad is een fantastische mooie stad en ik ben met een klein gedeelte van de groep Kaapstad in gegaan. We hebben de tafelberg beklommen en zijn zelfs met zo'n toeristenbus een rondje gaan maken. Vond het nog leuk ook.
Elbie heeft me uitgenodigd om een paar dagen met haar mee te gaan naar Stellenbosch, waar ik nu ondergedompeld ben in het Zuid Afrikaanse leven en even toerist af ben. We slapen bij een vriend van Elbie in een erg luxieus huis met zwembad en een kamer alsof je in een knap hotel bent. Stellenbosch staat bekend om haar wijnen, dus ze hebben me meegenomen op een wijnroute. Prachtige route maar vooral erg lekker!
Elbie gaat morgen naar Canada en ik mag haar Bakkie lenen! Dus morgen ga ik op pad, de tuinroute bekijken. Zal wel even wennen zijn om weer alleen te zijn....
Liefs!
Inmiddels zit ik lang en breed in het zonnetje in Zuid Afrika, maar ik was bij Swakup gebleven. De tweede avond hebben Elbie, de toergids, en ik heerlijk samen gegeten. Het was even lekker om zonder de groep te zijn. We hebben lekker gekletst, heerlijke oesters gegeten en champagne gedronken. Blij dat we dat gedaan hadden, want de groep kon kennelijk niet zonder ons en lag al vroeg op bed....
De volgende dag mochten we uitslapen en vertrokken we pas om negen uur. We hebben een paar uur gereden door een prachtig woest landschap, naar Sossuisvallei. Dit is een plaats middenin de woestijn. We begonnen daarom maar met een een koud biertje op kosten van GAP tours. Die middag/avond maar weer eens genoten van een zonsondergang. Die blijven mooi en je blijft er maar foto's van nemen. Ze zijn prachtig rood en de hele hemel kleurt mee.
In de groep is een hele leuke vriendengroep ontstaan. Alfredo, mijn tentmaatje en Ella, een sjieke Zwitsere zijn vaak samen te vinden en worden de drie musketiers genoemd. Mijn oude tentmaatje, Melinda, is overgestapt op een andere groep omdat er geen plaats meer was op Gap, maar we zien elkaar nog regelmatig, want ze slapen op dezelfde plaatsen. Veder nog Anna, een Zweedse, Olli en Kathe, een onafscheidelijk engels koppel, Suzanne, een rechter uit de USA en Steve en Laura, het koppel die ik al uit het hostel kende. Ik heb hen, samen met Elbie, uitgenodigd om over te komen met Koninginnedag en met elkaar in mijn boot de stad in te gaan. Ongeloofelijk maar iedereen is van plan om er te zijn! Dat wil toch wel wat zeggen. Natuurlijk is het nog geen April, maar toch.
Terug naar de duinen. De volgende ochtend, vroeg, heel vroeg, ontzettend vroeg, opgestaan om duin 45 te gaan beklimmen. Dit is de beroemde duin en die moeten we natuurlijk zien voor zonsopgang. Dat plan hadden er meerdere, maar gelukkig zorgde Elbie ervoor dat we als eerste groep ter plaatse waren en omdat ik voorin in de bus zit was ik er als de kippen bij en liep ik als derde omhoog. Prima plaats, want de eerste voetstappen zijn het zwaarste om te zetten, maar het is ook wel lekker om je eigen tempo te kunnen bepalen. De klim is ontzettend zwaar, helemaal voor iemand die helemaal niet van klimmen houdt, de lucht is erg droog en je zakt constant weg in het zand. Bovenin had ik het gevoel dat ik bloed aan het spugen was en mijn keel open lag. Maar het was het dubbel en dwars waard! Wat een prachtige, bijzondere omgeving. Het is meteen met stip gestegen naar het lijstje met de meest bijzondere plekken die ik gezien heb. Heel veel foto's genomen natuurlijk.
Beneden gekomen stonden Elbie en Jan, de chauffeur, klaar met een heerlijk ontbijt, zelfgebakken brood! Albie is trouwens een fantastisch kok. Het is ongeloofelijk hoe lekker zij kan koken voor zo'n grote groep. Ik heb haar al gezegd, als ze een restaurant had, kwam ik iedere avond bij haar eten....
Na het ontbijt heeft een Chinese gids ons rondgeleidt door het woestijngebied en ons allerlei dingen uitgelegd over het overleven in een woestijn. Niet dat het mij zou lukken trouwens.... In dit gedeelte van heel af en toe, eens in de zoveel jaar, regen en ontstaat er een rivier. Nu is er een Death Forrest; een opgedroogd meer, met zandsteen op de bodem en droge bomen. Bijzonder gezicht en het zorgt voor mooie foto's. Sorry dat ik die er deze trip trouwens op zet, maar dat lukt nou eenmaal niet met deze verbindingen. Daarbij heb ik veel minder tijd om op internet te gaan.
In de middag waren we op tijd terug en heb ik een heerlijk tukje gedaan onder een boom, lekker rustig, mooi uitzicht en het geluid van vogeltjes. S avonds de bar ingedoken...
De volgende dag stond Fish River Canyon op het programma. Een lange rit ernaar toe, maar wel een mooie rit. De Canyon is de tweede grootste op aarde, op de Grand Canyon na. Je ziet echt dat de aarde opgerukt is, en scheurt 5 a 600 meter de diepte in. We werden er verwend met Champagne en kaas en stokbrood. Wat een feest. Je zou toch niet zeggen dat een budgetreis is!
Iedereen, ik ook, was trouwens verkouden geworden en sommige ziek, waarschijnlijk door het beklimmen van die duin. Gelukkig bleek het virus maar een dag te duren. Maar het betekende wel de eerste avond dat iedereen vroeg op bed lag.
De volgende dag de grens overgestoken naar Zuid Afrika en naar Oranje rivier gereden. Daar heb ik, met een klein groepje een kanotocht op de rivier gemaakt. Dit bleek echt dodelijk saai te zijn. Gelukkig hadden we tekort aan peddels, maar wel gedacht aan het bier, dus het werd meer een Boozecruise. En het was de laatste avond camperen, dus dat hebben we die avond ook maar gevierd.
De volgende dag een lange rit naar Kaapstad gehad en s avonds afscheid genomen van de groep. Kaapstad is een fantastische mooie stad en ik ben met een klein gedeelte van de groep Kaapstad in gegaan. We hebben de tafelberg beklommen en zijn zelfs met zo'n toeristenbus een rondje gaan maken. Vond het nog leuk ook.
Elbie heeft me uitgenodigd om een paar dagen met haar mee te gaan naar Stellenbosch, waar ik nu ondergedompeld ben in het Zuid Afrikaanse leven en even toerist af ben. We slapen bij een vriend van Elbie in een erg luxieus huis met zwembad en een kamer alsof je in een knap hotel bent. Stellenbosch staat bekend om haar wijnen, dus ze hebben me meegenomen op een wijnroute. Prachtige route maar vooral erg lekker!
Elbie gaat morgen naar Canada en ik mag haar Bakkie lenen! Dus morgen ga ik op pad, de tuinroute bekijken. Zal wel even wennen zijn om weer alleen te zijn....
Liefs!
-
01 November 2010 - 16:43
John P.:
Hoi Pascal,
Mijn vakantie zit er alweer op. :-( Helaas.. Maar als ik jouw verhalen zo lees, moet ik alvast een plaatsje reserveren bij het Jellinek voor bij de AA meetings.... :-)
Nog veel plezier en tot gauw.. Gr Jp -
01 November 2010 - 17:00
Nol:
Wat maak je toch een hoop mee en ben blij dat het allemaal erg naar je zin is, geniet er maar lekker van. En wij wachten wel tot je terug komt hoor, kus Nol -
01 November 2010 - 19:12
Sil:
Liefs van mij sil -
02 November 2010 - 07:54
Simone:
Het lijkt wel of je het naar je zin hebt.....geniet er nog maar even van!
Voor het geval je denkt....
Zwaar onder de medicijnen, operatieschort aan en klaar voor vertrek naar de OK werd ik naar huis gestuurd........maak maar een nieuwe afspraak......lache!
-
02 November 2010 - 11:41
Ingrid:
Wat een fantastische reisverhalen schrijf je over deze trip. Je maakt iedereen enthousiast om ook die kant op te gaan joh. Ik vind het geweldig te lezen dat je zo geniet en hoop dat dat nog heel lang zo zal blijven. Dikke kus,Ingrid -
02 November 2010 - 16:29
Henk V Lemel:
lieve lieve Pascale,
Ohhhh my god,
Do I need to say more.
XXX Henk Geer Lilly -
02 November 2010 - 21:56
Son:
mooi......!!! -
03 November 2010 - 10:08
Stef:
jonge jonge jonge heb je het weer voor elkaar, een koud biertje op kosten van de reisleiding......KRENT !!! -
03 November 2010 - 20:41
Bob:
Heee Pascale!
Je hebt helemaal naar je zin lees ik in al je leuke verslagen!Ik geloof wel dat je het hele team aangestoken hebt haha. Ik hou straks niemand meer over ...zitten ze allemaal in de bush!
Meissie, heel veel plezier daar!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
