Even terug in Buenos Aires

Ola Chicos!

In Ushuaia de track gelopen en de kanotocht gemaakt. ´s morgens was het nog wel koud, maar het klaarde op en uiteindelijk hadden we mooi weer. We waren maar met zijn vieren, met gids, dus dat was super! Ongeveer 4 uur in Vuurland gelopen. Echt prachtig, ongerept en ruig. Onderweg een vos tegengekomen, ter groote van een Labrador. Hij liep zo voor ons neus. Je begrijpt, camera nog niet klaar, dus hij stond er half op. Maar de vos wilde nog wel meewerken want hij is nog een keer teruggekomen voor ons. Negeerde ons compleet, maar was wel op ongeveer 5 meter afstand! Ook nog een Woodpecker (weet even niet hoe dat ook alweer in het nederlands heet) gezien. Die had ik ook al gezien in El Chaltan, echt lachen. Die zijn ongeveer 40 cm groot en deze probeerde een gat in een boom te maken. Hij zat me een partij nijdig in de boom te hakken, echt lachen. Ik heb het filmpje bijgevoegd.
Langs het water zitten heel veel mosselen. Als je die eet ben ga je dood, ze zijn giftig. Moet je ook maar weten! Ik stel me zo voor dat als ik een track van 4 dagen zou lopen, gerust een mosselpannetje voor mezelf klaar zou maken.
Na de tocht gepicknikt. De gidsen hadden een kaasplankje bij hun, flesje wijn en stokjes gezond. Wat een feest! En daarna de kano in. Ik was samen met een amerikaanse, die ik al kende van de boottocht van de dag ervoor. We hebben ontzettend gelachen met zijn twee, echt tot melig aan toe.
Al met al een leuke en mooie dag gehad. O ja, de gids vertelde dat ze maar 50 mooie dagen kennen in het jaar, voor de rest is het bewolkt. Dit was dus al een!
´s avonds in mijn up in een heel leuk restaurantje lam in rode wijn zitten eten. Smullen! De meeste in het hostel gaan koken, maar daar ben ik gewoon te beroerd voor. Die keukens zijn niet zo schoon als ik zou willen (ik weet het, ik ben misschien een beetje te) en ik vind het ook wel lekker om s avonds nog even op pad te gaan.

De dag erna toch gaan skieen. In het hostel had de eigenaar mij verteld dat je ski´s kon huren bij de lift, maar dat bleek twee keer zo duur te zijn. Maar ik stond er al, dus toch maar gedaan. Maar natuurlijk wel met de belofte aan mezelf dat ik nog even met die eigenaar moest praten! De eerste lift ging nog over groene velden, maar lift twee was volledig in het skigebied. We waren met een groepje van vier en we hebben echt heerlijk geskied! Prachtig weer (dag twee van de 50) en ´s morgens was de sneeuw nog goed. Mooie brede pistes en geen kip te bekennen. Racen dus! Er waren maar twee liften open en ongeveer 8 pistes, dus na een dag heb je het wel gezien, maar voor een dag was het echt genieten. Om ongeveer 15 uur begon de sneeuw te pappen en begon ik het iets minder te vinden. De snelheid is er dan uit he. Maar toch tot 17 uur geskied, dus de dag was vol. S avonds maar weer in dat overheerlijke restaurantje gegeten. Daarvoor nog even in een echt zeemanscafe een biertje gedronken. Ja, je leest het goed, een biertje. Vind dat niet te drinken, maar goed, de man die het mij aanbood was er trots op want het was van zijn brouwerij. Het was mooi om te zien hoe trots hij was, dus dat verzachte de smaak.
Op de terugweg van het restaurant kwam ik die amerikaanse tegen met nog twee die ik al kende. Ze kwamen me ophalen om het nachtleven van Ushuaia in te duiken. Nou, dat liet ik mij geen twee keer zeggen dus. Echter het nachtleven viel een beetje tegen, dus we zijn weer naar het zeemanscafe gegaan. Was inmiddels harstikke druk en gezellig.

De volgende dag, vrijdag dus, was de planning dat ik om half twee de vlucht zou nemen naar Buenos Aires. Echter deze had ietwat vertraging, om half negen ging ik eindelijk de lucht in. Ik vroeg nog om een vergoeding, of desnoods een lunch, maar ze keken me maar raar aan, het schijnt hier allemaal heel normaal te zijn. Het vliegtuig moest nl nog even opgehaald worden uit Buenos Aires, dus dat is toch logisch....

In Buenos Aires was ik eerst uitgenodigd door Cecilla, de juf spaans, om een weekeind mee te gaan naar een strandhuis, samen met vrienden van haar. Leuk, dus ik heb gepland dat ik er een weekeind was. Bleek het huis verhuurd te zijn. Nou ja, dan maar gewoon weer Buenos Aires in. Heeft haar oma een hartaanval gekregen en ligt in het ziekenhuis, dus Cecilla is helemaal niet in Buenos Aires. Jammer. Ik heb nog geprobeerd om mijn ticket te vervroegen naar Salta, maar dat lukte niet. Ik moest sowieso via Buenos Aires vliegen, dus het maakt niet heel veel uit. Maar vandaar dat ik nu dus weer hier ben.

Ik kwam s avonds laat in Buenos Aires aan en ik dacht even een lekker hostel nemen in de wijk Palermo. Dat is leuke gezellige wijk. Nou, het eerste hostel zat vol en zij verwezen me naar een volgende. Niet te vinden dus. Dan maar een andere uitgekozen. Loop je daar om een uur snachts met je rugzak op je rug, moe en een beetje hopeloos door een wijk waar iedereen lekker aan het uitgaan is, de rijen voor clubs staan en het overal erg gezellig is. Maar goed, ik had mazzel want bij dit hostel kwam de eigenaar net aanlopen, terwijl hij al gesloten was. Er was nog een plekje voor een nacht. Was allang blij! Natuurlijk nog wel even een slaapmutsje gehaald bij een van die gezellige cafe´s, maar ik was eigenlijk veel te moe om het gezellig te hebben.
De volgende morgen opnieuw naar een hostel gezocht. Wat blijkt, alles vol. Ik ben er 6 afgelopen en alles vol. Eentje had plaats, op een kamer van 16 man in een bed van 4 hoog en in een klerezooi. Nee bedankt, dan nog liever op straat. En toen was ik het zat. Mijn was daar afgegeven en een taxi gepakt naar Marijntje, een medestudente spaans. Met die taxichauffeur mijn spaans geoefend. Dat vond ie leuk denk want hij begon me te versieren en vroeg of ik toevallig niet met hem wilde trouwen. Nee, toevallig niet dus. Maar toen ik uitstapte merkte ik dat ik 10 pesos (2,50) teveel betaald had. Ik was na al dat zoeken niet zo scherp meer. Hij begint dus al met bedriegen voor het huwelijk, ha ha ha.

Met Marijntje lekker geluncht en daar een hostel gezocht. Drie hostels verder er eindelijk een gevonden. Tas kwijt en mijn was maar opgaan halen in Palermo. Daar was het heerlijk gezellig en ik heb lekker de winkels afgestruind. In de middag speelde Argentinie Chili, dus dat heb ik een een cafe zitten kijken, leuk! Helemaal omdat het resultaat beter was als dat van Nederland...

S avonds zou Marijntje met een aantal naar Tiesto te gaan. Ik had achteraf toch wel zin om mee te gaan, maar liep Marijntje mis. Dus het feest ging niet door.

Vandaag naar Tigre gegaan. Dat is een plaatsje verderop, waar veel Argentijnen in het weekeind heen gaan. Dus ik ook, met de trein. Kost wel 25 cent voor een uur treinen! Onderweg stopte de trein echter, wat bleek, er was een vrouw onder terecht gekomen, dood. Op zijn elfendertigst kwam de hulpverlening op gang. Wij moesten allemaal de trein uit, via een uitgang, via een wankelig trappetje. Tja, de hulpverlening zit er ingebakken, dus ik heb zo´n 250 mensen van het trappetje afgeholpen.
De vrouw onder de trein lag er gewoon open en bloot. Van afzetlint hebben ze hier niet gehoord, laat staan een onderzoek verichten. Er gebeurde eigenlijk weinig. Na een uur werd de vrouw weggetild en kon de trein weer verder.

Hoe haal ik het eigenlijk in mijn hoofd om naar Tigre te gaan in het weekeind, op zondag, terwijl het hier een lang weekeind vrij is? Dat is hetzelfde om op tweede paasdag naar tuincentrum het Oosten te gaan! Tigre is een soort Giethoorn, maar effe groter. Dus je kan een boottocht maken. Nou nee, dank je, die boten waren volgepakt en er stonden bererijen. Verder was er een grote kermis en veel restaurants. Maar dan zoals in Benidorm, allemaal naast elkaar, propvol en het ziet er niet smakelijk uit. Uiteindelijk was mijn lunch een Magnum en ik ben daarna heerlijk in het park een tukje gaan doen. Het weer was nl stralend en het park zat vol met mensen, wel gezellig.
Tigre zit vol met grote luxe huizen en barst van de zeilclubs, maar dan allemaal aan de overkant van het water, waar je alleen met de boot kan komen. Het klootjesvolk zit dus tussen de ellende.

Onderweg in de trein wel weer veel krottenhuizen gezien. Tussen het station en het vliegveld zit een grote krottenwijk. Er zijn hier toch wel veel mensen die het niet zo makkelijk hebben. Ze hebben hier ook wel een apart systeem voor afvalverwerking. De zwervers gooien alles uit de vuilnisbak op de grond en beginnen het dan te verdelen; plastic bij plastic, papier bij papier etc. Kennelijk krijgen ze er werk voor. In het begin ziet het er natuurlijk niet uit als hij alles uit de bak op de grond smijt, maar het is toch wel voor een goed doel!

De nieuwe foto´s staan erop:

http://picasaweb.google.nl/waarispascale/Pategonie?authkey=3gjwiKhU-Ok

Heb mezelf beloofd om straks in een heerlijke restaurant te gaan eten. Jelle weet wel welke het is, het water loopt zeker al in je mond?

Morgenochtend vroeg naar Salta!

Heel veel liefs, Pascale