Daar ben ik weer!
Door: Pascale
Blijf op de hoogte en volg Cheers to Happiness
15 Februari 2009 | Mexico, Mexico-stad
Ola Amigo´s!
Daar ben ik weer! Dit keer vanuit Mexico Stad. Ongeloofelijk eigenlijk dat ik alweer op reis ben, begin het zelf ook niet normaal meer te vinden. Ben mij in het vliegtuig wel af gaan vragen waar ik eigenlijk mee bezig ben. De vorige keer had ik onder andere als doel om als winnaar uit de bus te komen, maar nu? In het vliegtuig wiebelde ik van eenzaamheid naar avontuur. Gelukkig won het avontuur en geniet ik weer sinds ik hier op de Mexicaanse bodem ben. Ik moest wel meteen alweer scherp zijn; ik ben met de taxi van het vliegveld naar de stad gegaan. Ik had al gevraagd bij het hostel wat dat zou kosten, en het zou maximaal 115 pesos zijn (ongeveer een tientje). Sta ik daar bij die balie, zegt die vriendelijke vriend dat ik 230 pesos moet betalen. Ik vertel hem in mijn beste Spaans (die nog niet zo best is als toen ik de spaanstalige gronden verliet) dat het ietwat veel was. Hij kleurde ervan en vertelde mij dat hij dacht dat ik met zijn tweeen was. Ja ja. En geeft hij me vervolgens ook nog eens te weinig cambio terug. Maar ja, ik was scherp, dus die tien pesos wil ik ook hebben.
Kom ik in de stad vraagt de taxi of ik een stukje kan lopen naar het hotel, vanwege een festival. Ik geloofde het in eerste instantie niet zo, maar een stukje lopen vond ik eigenlijk wel lekker. Je weet wel, het was zo´n heerlijke zwoele avond.... Maar er bleek wel degelijk een feest gaande te zijn. En nog wel op de hoek van de straat van mijn hostel! Nou tas naar binnen, bed opgemaakt en ik er meteen heen. Het was echt ontzettend druk, het hele plein stond vol met mensen. Er was een optreden van een populaire zanger, want alle mensen zongen mee. Prachtig. Ook waren er groepen indianen aan het dansen. Dat was gaaf! drie trommels gaven de maat aan en zo'n 30 man stampten en dansten eromheen. Jee, wat moeten die een conditie hebben! Ongeveer 15 van hen was prachtig verkleed en hadden hele mooie, grote, veren op hun hoofd. Verder een matje om hun billen heen (zo jammer) en een soort bellen om hun enkels wat natuurlijk ook weer een hoop herrie maakte. Erg indrukwekkend allemaal.
Na een nachtje wakker gelegen te hebben (de jetlag gaat je tenslotte ook niet in de koude kleren zitten) ben ik vanmorgen vroeg op stap gegaan. Eerst maar eens naar het Argeologisch Museum, dat maakt het plaatje een beetje compleet als ik straks op de pyramiden sta. Best indrukwekkend, vooral de cirkel van de zon was prachtig.
Toen ik eruit kwam begon het al wat warm te worden, ik denk zo'n graadje of 27, dus ik ben in het park gebleven. Wat een drukte, je kan wel merken dat dit de grootste stad van de wereld is. Maar wel leuk en gezellig allemaal. Overal optredens en kraampjes. Wat me trouwens opvalt van die Mexicanen is dat ze nogal van zoenen houden. Overal zie je ze zoenen, en niet gewoon een kusje, nee hoor, tongen. Gisteren schijnen ze op het festival een wereldrecord zoenen te hebben afgelegd, vanwege Valentijn. Nou dat koste ze echt geen moeite. De mannen zijn hier zowieso vrij van het romantische, al vind ik het een beetje glijerig. Ze houden de deur voor je open, gaan voor je staan in de metro, zeggen heel vaak zachtjes Bonita (mooi) als je langs loopt.
Ik ben ook al een paar keer aangesproken met een verhaal dat ze studeren en geld nodig hebben. De eerste vraag is of ik de tijd weet en daarna zit je dan aan zo´n verhaal vast. Je begrijpt, mijn horloge zit voortaan in mijn zak.
In de middag ben ik met de lift een toren ingegaan. Ondanks de smog kreeg ik zo´n beetje een idee van hoe groot de stad is. Ook nog even een kerk bezocht en nu ga ik met een Braziliaan en een Engelse wat eten. Morgen ga ik op pad naar de zon en maantempel.
Veel liefs!
Daar ben ik weer! Dit keer vanuit Mexico Stad. Ongeloofelijk eigenlijk dat ik alweer op reis ben, begin het zelf ook niet normaal meer te vinden. Ben mij in het vliegtuig wel af gaan vragen waar ik eigenlijk mee bezig ben. De vorige keer had ik onder andere als doel om als winnaar uit de bus te komen, maar nu? In het vliegtuig wiebelde ik van eenzaamheid naar avontuur. Gelukkig won het avontuur en geniet ik weer sinds ik hier op de Mexicaanse bodem ben. Ik moest wel meteen alweer scherp zijn; ik ben met de taxi van het vliegveld naar de stad gegaan. Ik had al gevraagd bij het hostel wat dat zou kosten, en het zou maximaal 115 pesos zijn (ongeveer een tientje). Sta ik daar bij die balie, zegt die vriendelijke vriend dat ik 230 pesos moet betalen. Ik vertel hem in mijn beste Spaans (die nog niet zo best is als toen ik de spaanstalige gronden verliet) dat het ietwat veel was. Hij kleurde ervan en vertelde mij dat hij dacht dat ik met zijn tweeen was. Ja ja. En geeft hij me vervolgens ook nog eens te weinig cambio terug. Maar ja, ik was scherp, dus die tien pesos wil ik ook hebben.
Kom ik in de stad vraagt de taxi of ik een stukje kan lopen naar het hotel, vanwege een festival. Ik geloofde het in eerste instantie niet zo, maar een stukje lopen vond ik eigenlijk wel lekker. Je weet wel, het was zo´n heerlijke zwoele avond.... Maar er bleek wel degelijk een feest gaande te zijn. En nog wel op de hoek van de straat van mijn hostel! Nou tas naar binnen, bed opgemaakt en ik er meteen heen. Het was echt ontzettend druk, het hele plein stond vol met mensen. Er was een optreden van een populaire zanger, want alle mensen zongen mee. Prachtig. Ook waren er groepen indianen aan het dansen. Dat was gaaf! drie trommels gaven de maat aan en zo'n 30 man stampten en dansten eromheen. Jee, wat moeten die een conditie hebben! Ongeveer 15 van hen was prachtig verkleed en hadden hele mooie, grote, veren op hun hoofd. Verder een matje om hun billen heen (zo jammer) en een soort bellen om hun enkels wat natuurlijk ook weer een hoop herrie maakte. Erg indrukwekkend allemaal.
Na een nachtje wakker gelegen te hebben (de jetlag gaat je tenslotte ook niet in de koude kleren zitten) ben ik vanmorgen vroeg op stap gegaan. Eerst maar eens naar het Argeologisch Museum, dat maakt het plaatje een beetje compleet als ik straks op de pyramiden sta. Best indrukwekkend, vooral de cirkel van de zon was prachtig.
Toen ik eruit kwam begon het al wat warm te worden, ik denk zo'n graadje of 27, dus ik ben in het park gebleven. Wat een drukte, je kan wel merken dat dit de grootste stad van de wereld is. Maar wel leuk en gezellig allemaal. Overal optredens en kraampjes. Wat me trouwens opvalt van die Mexicanen is dat ze nogal van zoenen houden. Overal zie je ze zoenen, en niet gewoon een kusje, nee hoor, tongen. Gisteren schijnen ze op het festival een wereldrecord zoenen te hebben afgelegd, vanwege Valentijn. Nou dat koste ze echt geen moeite. De mannen zijn hier zowieso vrij van het romantische, al vind ik het een beetje glijerig. Ze houden de deur voor je open, gaan voor je staan in de metro, zeggen heel vaak zachtjes Bonita (mooi) als je langs loopt.
Ik ben ook al een paar keer aangesproken met een verhaal dat ze studeren en geld nodig hebben. De eerste vraag is of ik de tijd weet en daarna zit je dan aan zo´n verhaal vast. Je begrijpt, mijn horloge zit voortaan in mijn zak.
In de middag ben ik met de lift een toren ingegaan. Ondanks de smog kreeg ik zo´n beetje een idee van hoe groot de stad is. Ook nog even een kerk bezocht en nu ga ik met een Braziliaan en een Engelse wat eten. Morgen ga ik op pad naar de zon en maantempel.
Veel liefs!
-
16 Februari 2009 - 01:22
Mirelle:
Hola Pascale,
Leuk om jouw avonturen weer te lezen! Raar eigenlijk dat we relatief best dicht bij elkaar zijn. Helaas lukt het me niet om 'even' over te vliegen. Het is 1312 miles en dat is ongeveer 14 uur in een kleine Cessna.... Maar als ik de tijd (en een vliegtuig) had gehad had ik het gedaan, gezellig!
Have fun en pas op voor die Mexicanen!
Hasta proxima blog!
Mirelle -
16 Februari 2009 - 03:41
Leo:
Lieve Pascale,
Ik heb echt niet het idee dat ik al zolang terug ben van onze trip en jij bent alweer onderweg. Veel plezier en misschien sla je wel een leuke mexican aan de haak. -
16 Februari 2009 - 05:49
Stef:
he halloooo ik hou ook altijd de deur voor jou open! -
16 Februari 2009 - 06:15
Sil:
Hey passie..... tja, ik stond er ook van te kijken dat je weer weg bent. Jammer, nu mis ik je met carnaval. Geniet ervan dat je weg kan. Ik zou graag mee willen maar dat gaat niet met die kleine. Helaas, ik zou het goed kunnen gebruiken. We hebben beiden genoeg gespreksstof denk ik. Leuk om je verhaal te lezen, je schrijft heel realistisch alsof de lezer erbij staat, leuk. Nou geniet ervan en ik ga je volgen. dikke kus. -
16 Februari 2009 - 06:41
Henk V.:
Hoi Pascale, Leuk dat je er weer bent met je prachtige verhalen. Weer een mooie reis voor de boeg. Blijf genieten zo lang het nog kan en blijf scherp!
Groeten en kus.
-
16 Februari 2009 - 06:48
Peter:
ha passio,
't is precies wat ik van je had verwacht. een beetje zitten miepen in het vliegtuig en dan... holadiejee in Mexicostad.
veel plezier
Peet
-
16 Februari 2009 - 10:47
Jelle:
Hola P,
Je zit al weer lekker in het ritme, blijf schrijven en foto's neerzetten hier.
x JB -
16 Februari 2009 - 16:13
Nolletje:
Zo wereld reiziger, je zit er al weer lekker in he!!!!! en ik ben het met Stef eens wij houden ook de deur voor je open, maar ja daarom krijgen wij dan ook nu en dan een kus....
als is die wel veeeeeel te weinig hoor
Geniet er van en spreek je snel weer
kus -
16 Februari 2009 - 16:41
Bjorn:
gevonden!kom je al weer naar huis , het is niet gezellig in joppe! wel erg leuk om te lezen wat je allemaal zo mee maakt, ik geloof dat ik de volgende keer maar mee ga!
groetjes van de buurt -
16 Februari 2009 - 17:47
Erwin:
Kuzz uit Hoorn ennuh veel plezier!!!!! -
16 Februari 2009 - 20:17
Brigitta En Jeroen:
Hier even een berichtje van je overbuurtjes. Heerlijk voor je dat je weer een prachtige reis aan het maken bent. Wij vinden het erg leuk om al jou verhalen te lezen! Veel plezier nog! groetjes van jeroen en brigitta -
17 Februari 2009 - 14:32
Naomi:
Haai liefste tante van de wereld.
Wat een leuk verhaal weer, helemaal sprakenloos.
Als ik het zo van je hoor wat een drukte daar zeg.
Nou ik wens je nog heel veel plezier.
Was het nog gezellig met de Braziliaan en de Engelse een hapje eten.
Dikke kus Naomi Nelis
Hou heel veel van jou! -
17 Februari 2009 - 19:47
Sonja:
Ola senorita, que tal? ik geniet weer van je reisverslagen, erg leuk en vlot geschreven! Geniet ervan (weer ja,inderdaad ja,hihi)
Hier : snotterig,bleek, pakweg 4 graden ... met kouder weer op komst....dussssss.
ps. op eenzame momenten gewoon een cafeetje of backpackerkroeg instappen...dan is het zo over...of je merkt het niet meer...Haha -
18 Februari 2009 - 19:26
Frank :
Ola Pascal,
goed dat je het toch gedaan heb.Veel plezier en doe voorzichtig.
Goetjes, Frank Yvonne Dustin en Esmee. -
19 Februari 2009 - 11:59
Ingrid:
Hoi Pas,
Wat heerlijk dat je alweer 'en route' bent zeg.
Dat krijg je hè als je (ik) de kontakten laat verwateren. Goed dat jij het niet laat sloffen.
Het was alweer genoeg geweest in het stoffige Nederland!
Wat een enthousiasme om weer naar Zuid Amerika te gaan joh. Ben benieuwd hoe verschillend deze reis aanvoelt in vergelijking met twee reizen geleden.
Lekker genieten wens ik je toe en doe voorzichtig want ik zie overal beren natuurlijk voor zo´n moppig grietje.
Dikke kus,
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
