Vast in de Jungle!
Door: Pascale
Blijf op de hoogte en volg Cheers to Happiness
05 November 2007 | Bolivia, Rurrenabaque
Dag allemaal!
Zit ik dan, in het regenwoud. De naam zegt het al, regen dus! Dat betekend dat het vliegtuig niet meer wegvliegt, want dat gaat allemaal niet op een landings en vertrekbaan van gras. Je zou het natuurlijk kunnen asfalteren, maar dat is zeker hollands praktisch denken.
Maar goed, ik was gebleven bij het Halloweenfeestje. Lekker aan de cocktails gezeten en allerlei feestjes afgelopen. Ook nog op feestjes geweest waar alleen locals waren. Wel leuk, want die dansen de salsa met elkaar en dat ziet er, soms, heel mooi uit. Ben er maar niet tussen gaan staan met die hollandse heupen, de salsa komt dan toch anders over...
De volgende ochtend zouden we om half negen vetrekken. Dus ik sta daar netjes vijf minuten eerder, want tja, ik hou van op tijd zijn. (nou ja, soms dan) Nee, hoor, het was half negen boliviaanse tijd, dat is dus gewoon zo'n beetje om tien uur vertrekken. Maar goed in een oude Jeep drie uur hobbelen op weg naar de Pampas. Onze groep was niet groot, we waren met zijn 5-en. Eentje daarvan was zo'n Amerikaan met veel te grote mond, dus ik had wat last van lichtelijke irritatie. Maar het lukte mij om er niet in te gaan zitten, dus het viel allemaal wel mee. Hij vroeg zich wel openlijk af waarom zoveel Europeanen niet zo van de Verenigde Staten houden. Ha ha ha, ik heb de kans niet voorbij laten gaan...
Vanuit de Jeep in een kano gestapt en de rivier af gevaren. De pampas is een gebied die niet uit Jungle bestaat, maar gedeeltelijk uit laagvlakte en rivieren. Hierdoor kan je de dieren goed ziet en die zijn daar ook meer omdat ze dan nog van het zonnetje kunnen genieten. We hadden prachtig weer dus het was dik genieten op de boot. Overal lagen krokodillen en schildpadden te zonnen. De enige zoetwaterdolfijnen die er ter wereld zijn, de Pink Dolphins zag je af en toe lucht happen, langs de kant stonden de grootste knaagdieren te wereld, de reuzecavia's. (ben de echte naam vergeten) Die zijn ongeveer een meter groot en leven met hun gezinnetje langs het water. Daarnaast prachtige vogels in allerlei kleuren en prachtige natuur. Zie je het al een beetje voor je? Halverwege geprobeerd met de dolfijnen te zwemmen, maar volgens mij houden die dieren daar helemaal niet van, want ze waren mooi weg! Het zwemmen was natuurlijk wel heerlijk en ook wel spannend, want de krokodillen lagen gewoon aan de kant. Die zijn zo ongeveer twee meter groot, dus die schijnen mensen niets te doen...
Verder nog hele kleine aapjes gezien, echt schatjes. Die komen vol verwachten naar je toe, nieuwsgierig en op zoek naar bananen. Ook nog de brulapen gehoord. Die zitten hoog in de bomen en maken een geluid alsof ze hard boeren en dan heel lang. Ongeloofelijk!
Daarna naar de Lodge toe. Zag er best aardig uit, beetje basic, maar prima te doen. Alleen die muggen. Normaal moeten ze mij niet, maar ook ik ben helemaal lekgeprikt. Na de thee met koekjes zijn we naar de Sunsetbar gegaan. Die was gelukkig mugvrij en met hangmatten, dus dat was goed uit te houden. S avonds een heerlijke maaltijd, veel salade en groenten en cola met bacardi. En nog een avondtocht gemaakt. Dat is prachtig, want overal zie je de ogen glinsteren van de krokodillen en er zijn heel veel vuurvliegjes in de bomen. En dan daarboven een prachtige sterrenhemel!
De volgende morgen wakker gemaakt door het geluid van de brulapen. Daarna op zoek naar Anaconda's en Boaconstrictors. Waar je zin in hebt, ha ha ha. Dus laarzen aan (twee verschillende, want de andere was lek. Dus een grote en een te kleine) en op pad.
Je loopt dus in de blubber en water tot ongeveer de rand van je laars. En dat water stinkt, zo ongeveer als bloemen die te lang in de vaas staan. Na ongeveer een half uur ploeteren kwamen we een dode Alligator tegen van wel 6 meter groot! Die hoort daar niet te zien, vandaar dat die dood was, maar hij was er dus wel. Lekker idee! En ja hoor, half uurtje later kwamen we de eerste Boa tegen. Die kruipt dus gewoon voor je voeten. Ze zijn wel giftig, maar niet zo veel dat ze een mens kunnen doden. Nou, ik vond het maar niets. Helemaal niet toen iedereen even toeristisch met de slang op de foto moest en de gids er mee rond ging lopen. Ik vind dat je dieren met rust moet laten. Dat was natuurlijk weer van mijn gezicht af te lezen en de gids kwam later naar mijn toe om zijn excuus aan te bieden en om uit te leggen dat hij dat alleen maar doet voor de toeristen. Tja, wat is er eerder he, de kip of het ei. Later corrigeerde hij wel de Amerikaan omdat hij de slang 'weggooide' dus dat waardeerde ik dan wel weer.
Het moeras was al wat dieper dan verwacht en ja hoor, het liep natuurlijk gewoon mijn laarzen in. Zat compleet onder de bagger.
Al met al dus drie Boa's gevonden en twee Anaconda's. Al die slangen waren ongeveer 3 meter lang en ik vond ze lang genoeg! We hadden wel 'geluk' want de andere groepen vonden er maar een of twee.
Toen ik terug kwam was er een verrassing, de canadezen waren ook op deze toer gegaan, maar dan voor twee dagen. Wat gezellig! 's middags Piranha's gevist. Beetje vlees aan het haakje en ja hoor, je voelt ze meteen knabbelen. Morgan, een van de canadezen had er 5, ikke 3 en de rest van de groep 1! Ha ha ha, je had die koppen van die mannen moeten zien. Helaas was die ene door die Amerikaan gevangen, hij was bijna in paniek dat ie er nog niet eentje had.
De Piranha's zijn trouwens niet zo groot, maar een centimetertje of 10.
Nog een prachtige zonsondergang gezien en gezellig met zijn allen gevolleybalt. Helaas op de terugweg overvallen door een gigantische tropische bui, we hebben er daarna met zijn allen onder gedouched, zo hard ging het.
Na die bui weer een avondrit. De vissen, sardientjes en piranha's kwamen op het licht van onze zaklampen af en sprongen zo in de boot! Da's ook makkelijk vissen!
De volgende dag zouden we vroeg op pad gaan voor zonsopgang en de vroege vogels, maar het kwam met bakken uit de hemel. Daarnaast hadden we een zieke in de ploeg die flauwgevallen was op weg van de toilet naar haar bed en van de modderige helling afgegleden was. Voel je je al beroerd heb je dat ook nog.
Gelukkig werd het daarna wat droger en klaarde het op dus hebben we een boottocht gemaakt op zoek naar de dolfijnen. En gevonden, ze zwommen met zijn vijfen een hele tijd rond de boot. Dit keer niet gaan zwemmen, we wilden ze niet wegjagen. Het zijn net zulke dolfijnen als we die kennen, maar dan grijs met roze. Ze komen niet veel boven water, alleen maar met boogjes om lucht te happen. Maar het is toch gelukt om nog wat foto's te maken!
En toen was het feestje al weer over. Nog anderhalf uur met de boot naar de Jeep en weer terughobbelen. De terugweg was vol bagger en de Jeep had moeite om op de weg te blijven. S avonds vis gegeten, maar dat had ik beter niet kunnen doen, ik vrees dat dat de reden is waarom mijn darmen momenteel protesteren....
De canadezen zouden de volgende ochtend vertrekken, ware het niet dat het vliegtuig niet meer vloog vanwege de tropische constante regen. Dus de hele dag in een hangmat gehangen, boekje gelezen en spelletjes gedaan. Is helemaal niet erg voor een dagje. We hadden een heerlijk restaurantje gevonden waar een vrouw in haar eentje heerlijke gezonde maaltijden maakt, dus we hebben daar ontbeten, gelunched en gedineerd. Ha ha ha, abbonementje dus.
Vanmorgen blijken de vliegtuigen nog steeds niet te gaan, ondanks dat het nu af en toe droog is. De canadezen zitten krap in hun tijd dus die hebben van ellende de bus genomen naar La Paz. Dat betekent 17 uur hobbelen op een blubberweg. En het is niet zeker dat je het geld van je vlucht terug krijgt. Ik heb de hoop nog niet opgegegeven en blijf in een vlucht geloven. Daarbij heb ik niet zoveel haast, dat scheelt ook.
Maar dat betekende dus wel afscheid nemen van elkaar. We hebben toch twee weken met elkaar gereisd en ik ga ze wel missen! Maar het is weer tijd om verder te gaan en nieuwe mensen te ontmoeten.
De computer hier is onwijs traag, wat op zich best logisch is, zo in de Jungle. Maar het gaat me dus niet lukken om er foto's op te zetten. Volgende keer misschien...
De douches hier zijn trouwens meestal wel warm, wat hier niet zo nodig is, maar als je op 4000 meter hoogte zit is dat best wel lekker. Maar die worden dus verwarmd met electriciteit! Dus boven je hoofd hangt een stroomdraadje en die zorgt ervoor dat het water verwarmd wordt. Naast de douche is er dan ook vaak een knoppenkast, zoals die bij ons in de meterkast zit. Dus als jullie een keer een foto van me zien waarbij me haar wat rechtovereind staat dan weten jullie hoe het komt!
Ben nu over de helft van mijn reis, maar wil nog niet terug. Wordt het 'camperen en zwerven' af en toe wel zat, maar het is hier zo mooi en zo genieten dat ik dat nog even ga doen. Mis jullie wel, dus blijf berichtjes sturen! Vind ze heerlijk om te lezen. Vind het ook erg leuk om berichten te krijgen van mensen die ik niet had verwacht. Blijkt toch dat wel heel veel mijn verhalen lezen, leuk!
Het is inmiddels al een tijdje droog dus ik ga maar even langs de vliegtuigmaatschappij. Wie weet!
Heel veel liefs!!!!
La Paz.
Zit ik dan, in het regenwoud. De naam zegt het al, regen dus! Dat betekend dat het vliegtuig niet meer wegvliegt, want dat gaat allemaal niet op een landings en vertrekbaan van gras. Je zou het natuurlijk kunnen asfalteren, maar dat is zeker hollands praktisch denken.
Maar goed, ik was gebleven bij het Halloweenfeestje. Lekker aan de cocktails gezeten en allerlei feestjes afgelopen. Ook nog op feestjes geweest waar alleen locals waren. Wel leuk, want die dansen de salsa met elkaar en dat ziet er, soms, heel mooi uit. Ben er maar niet tussen gaan staan met die hollandse heupen, de salsa komt dan toch anders over...
De volgende ochtend zouden we om half negen vetrekken. Dus ik sta daar netjes vijf minuten eerder, want tja, ik hou van op tijd zijn. (nou ja, soms dan) Nee, hoor, het was half negen boliviaanse tijd, dat is dus gewoon zo'n beetje om tien uur vertrekken. Maar goed in een oude Jeep drie uur hobbelen op weg naar de Pampas. Onze groep was niet groot, we waren met zijn 5-en. Eentje daarvan was zo'n Amerikaan met veel te grote mond, dus ik had wat last van lichtelijke irritatie. Maar het lukte mij om er niet in te gaan zitten, dus het viel allemaal wel mee. Hij vroeg zich wel openlijk af waarom zoveel Europeanen niet zo van de Verenigde Staten houden. Ha ha ha, ik heb de kans niet voorbij laten gaan...
Vanuit de Jeep in een kano gestapt en de rivier af gevaren. De pampas is een gebied die niet uit Jungle bestaat, maar gedeeltelijk uit laagvlakte en rivieren. Hierdoor kan je de dieren goed ziet en die zijn daar ook meer omdat ze dan nog van het zonnetje kunnen genieten. We hadden prachtig weer dus het was dik genieten op de boot. Overal lagen krokodillen en schildpadden te zonnen. De enige zoetwaterdolfijnen die er ter wereld zijn, de Pink Dolphins zag je af en toe lucht happen, langs de kant stonden de grootste knaagdieren te wereld, de reuzecavia's. (ben de echte naam vergeten) Die zijn ongeveer een meter groot en leven met hun gezinnetje langs het water. Daarnaast prachtige vogels in allerlei kleuren en prachtige natuur. Zie je het al een beetje voor je? Halverwege geprobeerd met de dolfijnen te zwemmen, maar volgens mij houden die dieren daar helemaal niet van, want ze waren mooi weg! Het zwemmen was natuurlijk wel heerlijk en ook wel spannend, want de krokodillen lagen gewoon aan de kant. Die zijn zo ongeveer twee meter groot, dus die schijnen mensen niets te doen...
Verder nog hele kleine aapjes gezien, echt schatjes. Die komen vol verwachten naar je toe, nieuwsgierig en op zoek naar bananen. Ook nog de brulapen gehoord. Die zitten hoog in de bomen en maken een geluid alsof ze hard boeren en dan heel lang. Ongeloofelijk!
Daarna naar de Lodge toe. Zag er best aardig uit, beetje basic, maar prima te doen. Alleen die muggen. Normaal moeten ze mij niet, maar ook ik ben helemaal lekgeprikt. Na de thee met koekjes zijn we naar de Sunsetbar gegaan. Die was gelukkig mugvrij en met hangmatten, dus dat was goed uit te houden. S avonds een heerlijke maaltijd, veel salade en groenten en cola met bacardi. En nog een avondtocht gemaakt. Dat is prachtig, want overal zie je de ogen glinsteren van de krokodillen en er zijn heel veel vuurvliegjes in de bomen. En dan daarboven een prachtige sterrenhemel!
De volgende morgen wakker gemaakt door het geluid van de brulapen. Daarna op zoek naar Anaconda's en Boaconstrictors. Waar je zin in hebt, ha ha ha. Dus laarzen aan (twee verschillende, want de andere was lek. Dus een grote en een te kleine) en op pad.
Je loopt dus in de blubber en water tot ongeveer de rand van je laars. En dat water stinkt, zo ongeveer als bloemen die te lang in de vaas staan. Na ongeveer een half uur ploeteren kwamen we een dode Alligator tegen van wel 6 meter groot! Die hoort daar niet te zien, vandaar dat die dood was, maar hij was er dus wel. Lekker idee! En ja hoor, half uurtje later kwamen we de eerste Boa tegen. Die kruipt dus gewoon voor je voeten. Ze zijn wel giftig, maar niet zo veel dat ze een mens kunnen doden. Nou, ik vond het maar niets. Helemaal niet toen iedereen even toeristisch met de slang op de foto moest en de gids er mee rond ging lopen. Ik vind dat je dieren met rust moet laten. Dat was natuurlijk weer van mijn gezicht af te lezen en de gids kwam later naar mijn toe om zijn excuus aan te bieden en om uit te leggen dat hij dat alleen maar doet voor de toeristen. Tja, wat is er eerder he, de kip of het ei. Later corrigeerde hij wel de Amerikaan omdat hij de slang 'weggooide' dus dat waardeerde ik dan wel weer.
Het moeras was al wat dieper dan verwacht en ja hoor, het liep natuurlijk gewoon mijn laarzen in. Zat compleet onder de bagger.
Al met al dus drie Boa's gevonden en twee Anaconda's. Al die slangen waren ongeveer 3 meter lang en ik vond ze lang genoeg! We hadden wel 'geluk' want de andere groepen vonden er maar een of twee.
Toen ik terug kwam was er een verrassing, de canadezen waren ook op deze toer gegaan, maar dan voor twee dagen. Wat gezellig! 's middags Piranha's gevist. Beetje vlees aan het haakje en ja hoor, je voelt ze meteen knabbelen. Morgan, een van de canadezen had er 5, ikke 3 en de rest van de groep 1! Ha ha ha, je had die koppen van die mannen moeten zien. Helaas was die ene door die Amerikaan gevangen, hij was bijna in paniek dat ie er nog niet eentje had.
De Piranha's zijn trouwens niet zo groot, maar een centimetertje of 10.
Nog een prachtige zonsondergang gezien en gezellig met zijn allen gevolleybalt. Helaas op de terugweg overvallen door een gigantische tropische bui, we hebben er daarna met zijn allen onder gedouched, zo hard ging het.
Na die bui weer een avondrit. De vissen, sardientjes en piranha's kwamen op het licht van onze zaklampen af en sprongen zo in de boot! Da's ook makkelijk vissen!
De volgende dag zouden we vroeg op pad gaan voor zonsopgang en de vroege vogels, maar het kwam met bakken uit de hemel. Daarnaast hadden we een zieke in de ploeg die flauwgevallen was op weg van de toilet naar haar bed en van de modderige helling afgegleden was. Voel je je al beroerd heb je dat ook nog.
Gelukkig werd het daarna wat droger en klaarde het op dus hebben we een boottocht gemaakt op zoek naar de dolfijnen. En gevonden, ze zwommen met zijn vijfen een hele tijd rond de boot. Dit keer niet gaan zwemmen, we wilden ze niet wegjagen. Het zijn net zulke dolfijnen als we die kennen, maar dan grijs met roze. Ze komen niet veel boven water, alleen maar met boogjes om lucht te happen. Maar het is toch gelukt om nog wat foto's te maken!
En toen was het feestje al weer over. Nog anderhalf uur met de boot naar de Jeep en weer terughobbelen. De terugweg was vol bagger en de Jeep had moeite om op de weg te blijven. S avonds vis gegeten, maar dat had ik beter niet kunnen doen, ik vrees dat dat de reden is waarom mijn darmen momenteel protesteren....
De canadezen zouden de volgende ochtend vertrekken, ware het niet dat het vliegtuig niet meer vloog vanwege de tropische constante regen. Dus de hele dag in een hangmat gehangen, boekje gelezen en spelletjes gedaan. Is helemaal niet erg voor een dagje. We hadden een heerlijk restaurantje gevonden waar een vrouw in haar eentje heerlijke gezonde maaltijden maakt, dus we hebben daar ontbeten, gelunched en gedineerd. Ha ha ha, abbonementje dus.
Vanmorgen blijken de vliegtuigen nog steeds niet te gaan, ondanks dat het nu af en toe droog is. De canadezen zitten krap in hun tijd dus die hebben van ellende de bus genomen naar La Paz. Dat betekent 17 uur hobbelen op een blubberweg. En het is niet zeker dat je het geld van je vlucht terug krijgt. Ik heb de hoop nog niet opgegegeven en blijf in een vlucht geloven. Daarbij heb ik niet zoveel haast, dat scheelt ook.
Maar dat betekende dus wel afscheid nemen van elkaar. We hebben toch twee weken met elkaar gereisd en ik ga ze wel missen! Maar het is weer tijd om verder te gaan en nieuwe mensen te ontmoeten.
De computer hier is onwijs traag, wat op zich best logisch is, zo in de Jungle. Maar het gaat me dus niet lukken om er foto's op te zetten. Volgende keer misschien...
De douches hier zijn trouwens meestal wel warm, wat hier niet zo nodig is, maar als je op 4000 meter hoogte zit is dat best wel lekker. Maar die worden dus verwarmd met electriciteit! Dus boven je hoofd hangt een stroomdraadje en die zorgt ervoor dat het water verwarmd wordt. Naast de douche is er dan ook vaak een knoppenkast, zoals die bij ons in de meterkast zit. Dus als jullie een keer een foto van me zien waarbij me haar wat rechtovereind staat dan weten jullie hoe het komt!
Ben nu over de helft van mijn reis, maar wil nog niet terug. Wordt het 'camperen en zwerven' af en toe wel zat, maar het is hier zo mooi en zo genieten dat ik dat nog even ga doen. Mis jullie wel, dus blijf berichtjes sturen! Vind ze heerlijk om te lezen. Vind het ook erg leuk om berichten te krijgen van mensen die ik niet had verwacht. Blijkt toch dat wel heel veel mijn verhalen lezen, leuk!
Het is inmiddels al een tijdje droog dus ik ga maar even langs de vliegtuigmaatschappij. Wie weet!
Heel veel liefs!!!!
La Paz.
-
05 November 2007 - 17:33
Stef:
ikwilookikwilookikwilookikwilookikwilookikwilookikwilookikwilookikwilookikwilookikwilookikwilookikwilookikwilookikwilookikwilookikwilookikwilookikwilookikwilookikwilookikwilookikwilook. oke nu moet ik verder, heb het een btje druk op het werk en mark leest deze site ook. hahahaha.
kussie -
05 November 2007 - 17:36
Stef:
He brulaapje, hoe komt het toch dat ik me ongeveer kan voorstellen hoe die amerikaan zich voelde nadat jij je kans gegrepen had........
Zet je bij de volgende foto je halloweenmasker weer af?
Knuf -
05 November 2007 - 18:05
Maxima:
Beste Pascal,
Ik las dat je het leuk vond om berichtjes van onbekende te krijgen. Je kent mij niet maar ik vond het toch leuk om je even te schrijven. Ik ben getrouwd met jullie kroonprins en ook al is het een uit de klei getrokken boerenpummel, ik hou toch wel van hem. Ik vind het zo leuk dat je door mijn continent heen cruised! Ik krijg er direct weer heimwee van. Is ook wel een verschil hoor, capucijners met uitgebakken spek en picalilly i.p.v een een zalige argentijnse runderbiefstuk rechtstreeks gevangen door zo'n heerlijke coucho.....mmmmhhhmmm hoop maar dat Willem dit niet niet leest.
Nou Pascale. Als je nog naar Argentinie gaat, doe ze de groeten en zeg maar dat het best wel went appelmoes.
kusje max. -
05 November 2007 - 18:11
Louis:
beste Pascale,
Ik las dat je graag berichtjes van onbekenden krijgt. Je kent mij niet maar ik zal me even voorstellen. Ik ben de beste coach van Alkmaar, Amsterdam, Rotterdam en Eindhoven. Ik heb altijd gelijk en als ik het niet heb heb ik het toch.Ik las dat je bij Boca Juniors bent geweest. Daar was ikzelf natuurlijk al 8 jaar geleden geweest, maar goed beter laat dan nooit. Heb je toevallig nog een leuk spelertje gezien. We kunnen wel iemand gebruiken om weer in het linkerrijtje terecht te komen. MIjn scoutingapparaat werkt niet zo heel goed en ik kan elk oog gebruiken.
Welnu pascale je schrijft leuk al haal je nog niet het vereiste niveau zoals ik datzelf zou willen. Blijf je best doen. -
05 November 2007 - 18:17
Henk V.:
Jammer dat de beeldverbinding deze keer niet lukte, maar morgen misschien weer wel. Doe voorzichtig en blijf met volle teugen genieten.
Groeten en kus van Henk. -
05 November 2007 - 18:18
George:
Beste Pascale,
Ik las dat je graag berichtjes van onbekende krijgt. Je kent mij misschien niet, maar ik ben president van de verenigde staten van Amerika. Misschien kan je tijdens je reis vast wat leuke plekken opzoeken waar ik in de toekomst een inval kan doen. Tenslotte ben ik er om de wereldvrede te bewaren en wie weet zit daar in dat zuid amerika ook nog wel wat boefjes die erom vragen verjaagd te worden. je weet het tenslotte toch nooit. Jammer dat je zo over ons Amerikanen denkt lieve Pascale, we zijn toch echt een humorvol volk, niet te dik, altijd vrolijk en niet echt gek op slangen. Natuurlijk gooide mijn onderdaan die slang weg pascale! Slangen zijn er om wegegooid te worden. Ik hoop wel dat hij de pin eruit had getrokken.
Oke darling,
Veel plezier en kom ook eens langs op het whitehouse.
kisses George -
05 November 2007 - 18:29
Johan:
Beste Pascale ik las dat je graag berichtjes krijgt van onverwachten. Ik weet niet of je mij kent maar ik was ooit de beste voetballer van Ajax en sinds een tijdje coach in ruste.Ik geef graag weloverwogen commentaar ook al begrijpt niet altijd iedereen mij. Ik zeg altijd maar"Voetbal is een spel van fouten...wie de minste maakt wint!
of;....Iemand die steeds uit de dekking loopt en scoort? Niet meer dekken dan kan hij ook niet uit de dekking lopen en loopt hij rond als een kip zonder kop.
of;.....Iedereen wil altijd een leider hebben, maar als dat een dictator is heb je het ook niet zo erg naar je zin. Snap je het nog Pascal?? Ik eigenlijk ook niet zo erg, maar het klinkt wel goed. Wat vind je van deze? ....In voetbal is het simpel, je bent op tijd of je bent te laat, als je te laat bent moet je zorgen dat je op tijd vertrekt.hahaha. Dat geld eigenlijk ook voor jou Pascale. Asl je wilt dat dat vliegtuig vertrekt en het regent waardoor hij niet kan vertrekken, waarom ben je dan niet naar een ander land gegaan waar het niet regent, dan had je in elk geval kunnen vertrekken, is toch logisch????????????????
Je moet nog veel leren, maar je komt er wel.
J.C -
05 November 2007 - 18:47
Johan 2:
Beste Pascale,
Ik las dat je graag berichtjes krijgt van onbekende niet verwachten. Je kent me misschien niet maar ik ben Johan Derksen, van beroep azijnpisser en ik mag elke zondag commentaar geven op de wedstrijden.Ik heb een informant en die zei mij dat Jan Reker op het vliegveld van Bolivia. Hij sprak daar met een Amerikaanse trainer die op een soort jungletocht was geweest. Hij was ontslagen bij zijn vorige club en moest ff rust hebben. Daarom was hij met een jungletocht meegegaan. Reker was in hem geinteresseerd om trainer bij PSV te worden. Bij zijn vorige club had hij een akkefietje gehad. Er had eens iemand een slang in zijn broek gedaan. Toen hij na de training zijn broek aantrok schijnt die slang hem in zijn zaakje gebeten te hebben. Sindsdien is hij pagus voor slangen. Het zou die Amerikaan uit jouw groepje geweest kunnen zijn. Nou ik moet weer verder want ik moet nog sigaren kopen. Als je nog nieuwtjes hebt geeft ze dan maar even door aan mijn informant, maakt niet uit of ze waar zijn, als ik maar iets te melden heb op zondagavond.
Johan Derksen -
05 November 2007 - 18:53
Flipper:
ha die Pascale,,
Ik las dat je graag onverwachte berichtjes krijgt van onbekenden. Je kent mij misschien niet maar ooit was ik de beroemdste dolfijn van nederland en misschien wel van de hele wereld. Ze noemden mij flipper de flapper wat een dolfin om trots op te zijn...en zo... ik wordt ook wat ouder en ben de rest van de tekst vergeten. Ik zou zo graag terugwillen naar mijn broertjes en zusjes. kan jij niet eens een goed woordje voor mij doen bij Lenie. Ik zit nou al 20 jaar in dat vervloekte opvangcentrum tussen de zeehonden en de robben. Weet dat mens veel dat ik een dolfijn ben!!!! Kan jij me hieruit halen als je terugbent!
kus flipper -
05 November 2007 - 18:58
Arjen:
Beste Pascale,
Ik las dat je graag onverwachte bekenden krijgt van berichtjes of zoiets.
Je kent mij misschien niet maar ik ben een hele bekende voetballer van real madrid. Mijn specialiteit is vallen. ik kan op elk moment vallen als ik dat wil. Ik val over grassprietjes, krijtlijnen, schoenveters, penaltystippen, munten, niets,voegelpoepjes. Ik las dat in het opvangventrum van Lenie mog meer Robben zitten. Misschien kan ik daar ook wel terecht om mijn valtechnkiek nog wat te verfijnen. tenslotte is alles voor verbetering vatbaar en heeft nog niet de hele wereld een hekel aan mij. Misschien als ik het daar nog beter leer dat dan wel echt iedereen een hekel aan mij heeft. Ik hoor het wel.
Groetjes Arjen -
05 November 2007 - 18:59
Zwaan:
he Arjen,
Misschien kan ik je helpen. Ik ben tenslotte al gestorven en daar hebben de mensen het nu nog over!!!! -
05 November 2007 - 19:07
Mark:
Pascale maak je niet druk om AZ, Pisvee gaat ook niet zo goed. -
06 November 2007 - 07:03
Naomi :
Heey pascale,
Was leuk he gister op msn.
Toen had ik je verhaal al een beetje gekoord dat je in de jungle vast zit!
Nou maak jemaar geen zorgen over die foto,s want die kun je vast een anderen kee er op zetten.
Ik wens je daar nog veel plezier.
En tot de volgende mail!
een dikke knuffel Naomi&Jordi -
06 November 2007 - 07:03
Missery Guest:
You doe not noow me, but I am the greatest missery guest by Hans Klok. I was alzo een missery guest for him. He was ferry supriest when he saw me gomming out of the hat. He never espektet an elifant...
Nauw I am de biggest news all over the world. HA -
06 November 2007 - 07:16
Yvonne:
Hoi Pascal.
Geen land mee te bezeilen met die lui hier. Ik had graag enkele collega's hier de bush bush in willen sturen. Omdat de kans groter is dat zij niet gaan heb ik maar een retourtje geboekt naar Suriname. Lekker wat zonvitaminen opdoen die ik deze zomer te kort ben gekomen.
En dan ben ik toch een beejte bij je in de buurt. Kunnen we misschien wat spaans sprekende postduiven inzetten om elkaar te bereiken. Of rooksignalen, of piranha's een rugzakje meegeven... -
06 November 2007 - 07:47
Daphne:
He pascalletje!
Mooi avontuur weer hoor, in het regenwoud. En gelukkig ben je pas op de helft van je reis meid, je hoeft nog lange niet naar dit koude kikkerlandje!
Ben benieuwd naar je foto´s!
hier alles ok, alles zit nog in mijn wederom gegroeide buik....
xxxx -
08 November 2007 - 16:03
Esmee:
Heeyy Pascale hoe gaat het met je ??
ik ben nu een werkstuk aan het maken over Argentinie dus ik ben al je avonturen aan het lezen ik hoop dat je het leuk vind ik mis je wel hoor xx esmee -
09 November 2007 - 10:02
Nol:
heb je het nog steeds naar je zin, ben echt benieuwd naar je verhalen. Otto is net terug en heeft het ook geweldig gehad, dus kom maar op met je verhaal
Geniet er nog lekker van, ook al mis ik je op het werk hoor
XXX -
09 November 2007 - 11:59
JB:
Hoi Pas,
Nog ff een berichtje voordat ik vertrek (ze zullen daar wel geen internet hebben op het strand). Het stormt hier als de pieten, maar op zich staat het helemaal niet slecht hoor, je huis zonder luiken en die schutting moest toch al weg, of niet?
Wij, Holland Casino, zijn in de uitverkoop als ik de krant moet geloven, dus ik ben allang blij dat ik nog anderhalve maand inkomsten heb van die 15 Polen in jouw hut.
xx JB
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
