Navel van de wereld!

Ola Quirido´s Amigo´s!

Na mijn heerlijke rustige ochtend bij de Nonnen ben ik in de middag rond een uur of vier weer richting het hostel afgezakt. Wat bleek; Renate en Nabil waren harstikke ongerust. Ze hadden mij de hele dag nog niet gezien en bedachten dat er wel van alles gebeurd had kunnen zijn. Ze hadden mijn paspoortnummer al genoteerd! Ha ha ha, ben ik al bijna 3 maanden alleen op pad en zijn er toch nog mensen die zich ongerust maken na een ochtendje. Lief! Nabil bleek ziek te zijn en Renate vroeg of ze met mij mee mocht naar de trip van de Canyon. In overleg besloten om met zijn allen een dag later te gaan zodat Nabil tijd had om te herstellen. ' s avonds met zijn drie uit eten gegaan en daarna lekker een filmpje zitten kijken in het hostel.
De volgende ochtend ben ik lekker gaan ontbijten op de Plaza. Ontbijt in de supermarkt gekocht en lekker zitten picknicken. Het Plaza is eigenlijk altijd druk met familie's die daar relaxen, leuke sfeer! Daarna de Cathedraal ingelopen, die er, zoals de meeste kerken, van buiten mooier uit ziet als aan de binnenzijde. Verder nog wat door de stad geslenterd en geprobeerd om een ticket te boeken van Cusco naar Guiyaquil (Equidor). Dat gaat me 450 dollar kosten! Ben er nog maar even over na gaan denken. 's middags naar het Inca Museum geweest waar onder andere een mummie ligt van Juanita, de Ice Princess. Zij is door de Inca's geofferd bovenop de vulkaan, ongeveer 500 jaar geleden. Zij is een paar jaar geleden gevonden, samen met nog meer artikelen die in het museum tentoongesteld staan. Er worden nog steeds regelmatig mummies aangetroffen op de vulkanen, door het ijs zijn ze heel goed bewaard gebleven.
In de vroege avond weer een filmpje gekeken onder het genot van een wijntje. Bij Renate sloeg het behoorlijk aan, dus het was erg gezellig! Uit eten gegaan in een typisch Peruaans restaurant en daar Cuy gegeten. Wat is dat? Nou dat is een cavia, en dat is eigenlijk hartstikke lekker. Ze hadden er maar eentje dus die hebben we met elkaar gedeeld. Wel een beetje een raar gezicht, zo'n gegrild caviaatje met alles erop en eraan op je bord!
De volgende dag weer vroeg op, om kwart over vijf werden we alweer opgehaald om heerlijk 6 uur in de lokale bus te zitten. Nou ja, geen klagen, de meeste mensen moesten 6 uur staan! De bus was propvol, benauwd en vies. Vanaf Cabanaconde, na een lekkere lunch, de diepste ravijn ter wereld in. Dit was niet het diepste punt, wij zijn 1000 meter afgedaald. Een mooie tocht, maar erg droog. We zitten tenslotte net voor het regenseizoen. Weer allemaal vulkaangebergte, Arequipa is omgeven door 80 vulkanen! Het hostel lag bij de rivier, waar alles prachtig groen was. S avonds geyatzeet en vroeg het mandje in. De volgende ochtend nl weer vroeg op en op weg naar het zwembad. De dag begon met een klimpartij van een half uur. Pfff, als de dag zo moet beginnen! Het ging echt stijl omhoog en ondanks mijn aardige conditie lagen mijn longen al op straat. Maar goed, uiteindelijk kom je er dan toch. Daar vertelde de gids dat het een oefening was voor de middag, dat was nl 3 uur klimmen!
Na anderhalf uur Peruaans vlak lopen (heuvelachtig) onder het gezelschap van wat ezels en puppies kwam het zwembad in zicht. Eerst langs de waterval welke het zwembad voorziet van water. Het water uit de waterval komt ineens uit de berg, de bron zit in de berg. En dat zorgt dan weer voor zo'n oase; daar is het groen maar alles eromheen zo droog als de kont van Sinterklaas.
Het zwembad was heerlijk, lekker gevolleybalt, gezond, geluierd en geluncht. Maar echt onstpannen was het niet, want je kon het pad al zien liggen welke ik daarna naar boven moest zien te komen. Tja, dan lig je toch een beetje met samengeknepen billen.
Het lopen naar boven was zwaar en ik heb het heel langzaam gedaan. Je merkt dat je op grote hoogte zit en je heel snel buiten adem bent. Zachtjes aan en toch vooruit! De truuk is om zo min mogelijk pauzes te nemen en rustig te lopen in een tempo. Ik heb met de 4daagse geleerd om de knop om te zetten, dus dat hielp al. Dus maar twee pauzes genomen en na drie uur de top gehaald! Het voelde echt als een prestatie voor mezelf!

We werden verwelkomd in het Nederlands, de eigenaar van het hostel heeft drie maanden in Nederland gezeten. Veel Nederlandse prullaria en ansichtkaarten. De eigenaar kon ook nog gitaarspelen en Renate ook dus het werd een hele gezellige avond vol muziek. De bewoners van het dorp kwamen helemaal kijken waar die gezelligheid vandaan kwam.

s Nachts slecht geslapen vanwege de kou. Ik kan mijn koude voeten niet tegen een warm lijf aanleggen, dus het blijven twee ijsklompjes.´s Morgens maar weer eens vroeg op om naar de Canon del Conders te gaan. Daar waren we een van de eerste toeristen dus we zaten 1e klas. De Canon is daar heel diep, dus die vogels denken dat ze hoog vliegen, maar in feite vliegen ze dus gewoon voor ons neus. De Condors zijn de grootste vogels ter werleld met een spanwijdte van 3 meter. Ze zweven echt, je ziet alleen de uiteinde van de vleugels bewegen. We werden beloond met 6 Condors, een prachtig gezicht!
Daarna een verschrikkelijke rit terug, 5 uur. We zouden misschien nog naar een Hot Spring gaan, maar dan zouden we een bus later moeten nemen en dat betekende de hele weg staan. Dat hebben we, in goed overleg, maar niet gedaan.

In het Hostel gedouched en schone kleren aan. De eigenaar vond dat ik daar 3 soles, 1 euro voor moest betalen, maar dat vond ik belachelijk. Ik heb tenslotte 3 nachten in het hostel geslapen en ik vind het dan serviceverlening. Een hele discussie ten gevolge. Uiteindelijk heb ik natuurlijk niet betaald dus misschien wordt ik bij de grens nog uit het rijtje gehaald.
De moeder van Renata had Renata 11 smsjes gestuurd omdat ze zich zo'n zorgen maakte omdat er een aardbeving in Chili en Peru was geweest. Dus ik denk; gauw naar het internet om mijn familie gerust te stellen. Nee hoor, nix geen berichtjes, ze maken zich gewoon helemaal geen zorgen. Nou ja, toch maar laten weten dat er niets aan de hand was.

De nachtbus was vrij luxe, een film, eten, bingo gespeeld (prijs is nog een busrit, of je daar blij mee moet zijn) en de rest geslapen. Het enige wat me af en toe wakker maakte was de buurman die vond dat de armsteun van hem was. Lijkt het vliegtuig wel.

In Cusco eerst maar eens lekker gaan ontbijten. Bij een tent die Heidi heet en waar ze bruin brood hebben. MMMMMM, wat kan je dat missen zeg! Daarna mijn ticket geregeld vanaf Cusco. Ik was van plan om rechtstreeks naar Guayaquil (Equidor) te vliegen, maar dat bleek me gewoon 450 dollar te gaan kosten! Oef! Maar na even bezinken bedacht ik mij dat ik ook naar de grens van Peru kon vliegen en daar dan 6 uur met de bus verder te reizen. Zo gezegd zo gedaan, dat kost me dus 170 dollar! Gauw verdiend!
Ik heb de hele dag eigenlijk niet veel gedaan. Ik heb hier in Cusco ruim de tijd en eigenlijk zelfs te veel. Ik ga nl pas vrijdag de Incatrail lopen en ik kwam dus al op zaterdag aan. Ik heb s middags Oranje zitten kijken in een cafe. Dat zat natuurlijk redelijk vol met nederlanders en dat was best gezellig!
Mijn memorykaart blijkt een soort virus te hebben waardoor de foto's niet af te lezen zijn. In een winkel hier hebben ze ongeveer de helft van de foto's op cd kunnen zetten, maar die zijn niet allemaal van de juiste kwaliteit. Ik heb ze wel op mijn fotosite gezet. Ik bewaar de kaart voor Nederland want je schijnt met een bepaald programma nog aardig wat te kunnen proberen. Dus ook maar een nieuwe memorykaart gekocht, die hier twee keer zo duur is als in Nederland.

Zondag met de bus naar de zondagsmarkt in Pisac. Dat kan natuurlijk ook met een toeristenbus, maar deze kostte maar 50 cent en is veel leuker. De bus zat propvol, maar met een kind op schoot kon ik toch nog zitten! Was trouwens de enige toerist in de bus. De markt in Pisac viel een beetje tegen. Er is maar een klein gedeelte wat echt markt is en de rest is toeristenrotzooi. Ik was er gelukkig voordat de grote stroom toeristen er was dus ik heb toch nog wat foto's kunnen schieten. Daarna was ik er gauw weer weg, want ik kan toch nog nix kopen, mijn rugzak is al zwaar genoeg!
Op de terugweg halverwege uit de bus gestapt en de Incaruines bezocht. De eerste was een heilige plaats voor het water en de tweede een Fort wat naast de vroegere Incatrail lag. Er waren veel schoolklassen die kennelijk op zondag hun excursies houden. Die wilden allemaal met mij op de foto, ha ha ha.

Daarna een uurtje gelopen en een vierde ruine bezocht, genaamd Saqsaywaman, oftewel Sexy Woman. De derde ruine heb ik op een of andere manier gemist en ik had geen zin om terug te lopen (was nl omhoog). Sexy Woman was wel mooi, je kon wel zien hoe groot het geweest was. Alleen de Spanjaarden hebben alles geplunderd en de Cathedraal van Cusco met de rotsblokken gebouwd. Het goud is gedeeltelijk in de Cathedraal verwerkt en de rest zal wel in Spanje liggen...
Vanaf deze ruine heb je prachtig uitzicht op Cusco. Ik heb dat daar ook nog maar eens van de binnenkant van mijn ogen bekeken, een heerlijke siesta gehouden op de heuvel!
s Avonds in mijn up gegeten, niet echt gezellig, maar wel lekker gegeten.

De volgende ochtend kwam ik op de Plaza een Nederlander tegen die ik ken uit Rurre, de Jungle. Het bleek dat het maar goed was dat ik zo me best had gedaan om in het vliegtuig te komen, hij moest nog een nacht daar blijven! Samen met hem ontbeten bij Heidi. Daarna de Cathedraal bezocht. Daar moet je als toerist voor betalen. Ik weet niet wat twee toeristen voor mij gezegd hadden tegen de beveiliging, maar zij mochten er zo in. Dus ik erachter aan met de woorden: Yo tambien! De meeste kerken hier vind ik lelijk van binnen, maar deze heeft prachtig houdsnijwerk en ik vond het toch wel mooi. Helemaal toen ik zag dat Sinterklaas er ook stond! Bedacht me toen dat die al in Nederland moet zijn, rare gedachte! Verder was er nog een Peruaanse versie van het laatste avondmaal; in plaats van dat ze brood eten zie je op het schilderij Cavia op het bord liggen!
Na de Cathedraal een waardeloos museum bezocht, maar met een heerlijk grasveld. Daar mijn boek uitgelezen in het zonnetje. Alle tuinmannen moesten even vragen waar ik vandaan kwam, maar verder was het er heerlijk rustig. Na een tijdje werd er aan de andere zijde van het veld nog een videoclip opgenomen door een kennelijk populaire groep. Ze playbackten, dus ik kon niet oordelen.

Lekker terrasje gepakt, trip voor de volgende dag geboekt en Incatrail betaald. Nabil en Renata zouden om een uur of zeven 'thuis' komen vanaf Machu Pichu, maar om half negen ben ik toch maar gaan eten. Eens een keer vegetarisch. Om tien uur kwamen Nabil en Renata, de trein schijnt echt een boemeltje te zijn. Nog wel gezellig even bij kunnen kletsen, want de volgende morgen zouden hun weer vertrekken. Jammer, want het was erg gezellig met hun!

Ik ben de volgende morgen op toer gegaan naar de Secret Valley. Vooral de derde ruine was erg mooi. Wel weer elke keer een behoorlijke klim, en het went maar niet. Omdat je op grote hoogte zit adem je af en toe alsof je net bent gestopt met hardlopen, met het verschil dat je nog niets gedaan hebt!
Verder nog wat markten bezocht en uitleg gekregen over de kleuren van de kleding. Ze maken al de kleuren met ingredienten uit de natuur, wortels, planten etc. In de dag zat een uitgebreide lunch en omdat het met bakken uit de hemel kwam heb ik mijn avondmaaltijd genoten op mijn kamer; een snicker en wat chips onder het genot van een slechte film.

Vandaag maar weer eens ontbeten bij Heidi. Die heeft ook allemaal reisboeken staan, dus lekker lang daar gezeten. Daarna de markt bezocht. Was weer een lekker gezicht al dat vlees. Verder zie je hier ook veel kaviaar, de Trouth (weet het nederlandse woord niet) schijnt ook lekkere eitjes te hebben.

Daarna maar eens langs een dokter gegaan, drie weken aan de race is ook niet echt gezond. Tja wat dacht je eventjes, dat duurde dus drie uur! Er is bloed afgenomen en ik moest boven een bakje 'racen'. Dat bloedprikken was geen pretje, pas bij de derde keer was het raak. Het doet mij niets als er eentje onder een trein ligt, maar als je een naald in mijn arm stopt ben ik niet zo'n held. En daarbij; ik sjouw al die tijd mijn eigen naalden bij mij, maar die had ik nu natuurlijk niet bij mij. Ik had niet gedacht dat het nodig was om bloed te prikken, mijn dokter zegt altijd dat het heerst of dat het stress is en schrijft dan wat voor! Maar nee, hoor, dit gebeurde grondig! Maar niets voor niets, wat blijkt; ik heb TWEE paracieten in mijn lijf. En dat schijnt allemaal heeeeel normaal te zijn. Nou ja, 6 tabletten en het moet weer over zijn. Weet nou wel meteen mijn bloedgroep; O positief, dat heb jij toch ook pap?
Daarna maar even bijgekomen in een cafe, Pisco Sour en voetbal Peru-Equador. Vandaar dat er geen mens op straat was.

Lieve mamma; ik heb voor jou een filmpje bij dit bericht gedaan! Veel plezier as zaterdag en alvast gefeliciteerd!

De staan weer een lading foto's op. Als je ook nog de foto's van Bolivia wil bekijken met nu de helft van de foto's van de jungle:

http://picasaweb.google.es/waarispascale/Bolivia?authkey=OPrwWQhbLCk

En voor Peru:

http://picasaweb.google.es/waarispascale/Peru?authkey=ailhlNhL9SQ

Vanavond ga ik eten met Maarten, een medestudent van de Spaanse Cursus, leuk!
En vrijdag ga ik dus vier dagen de Incatrail lopen. Duim voor mooi weer!

Heel veel liefs, Pascale

PS: Daphne en Frank: en, en, en?????