Zit er weer op

Hallo allemaal!

Zit dit berichtje te tikken onder het genot van een glas rode wijn en een stokbroodje met franse kaas, met andere woorden, ik zit thuis. Om het verhaal compleet te maken zal ik nog even wat neerkrabbelen over Shanghai.

Shanghai bleek een "Plein van het Volk" te hebben, dus wij er met de metro heen. Dat plein viel een beetje tegen, want het was dus gewoon een park. Maar op het plein, dus in het park, werden wij aangesproken door een Chinese vrouw en man. Zij wilden hun engels kennelijk even oefenen, want zij stak een verhaal af en wilde van alles van ons weten. Was wel een leuk stel, dus we bleven even staan. Zij vertelden dat zij naar een theehuis gingen omdat er een Theefestival gaande was. Zij nodigden ons uit om mee te gaan. Ik twijfelde een beetje omdat ik bang was dat het een verkooppraatje was, maar ja, het kan ook wel heel leuk zijn en als je nergens op ingaat maak je ook geen spontane gebeurtenissen mee. Dus na overleg hebben we besloten om mee te gaan. Het theehuis zat in een winkelcentrum, van buiten zag het er niet uit, maar binnen wel. We kregen een apart tafeltje waar we aan tafel zaten. We kregen een kaart te zien met de verschillende soorten thee en de prijs erachter. Deze pakte de man van ons over zonder dat we erover gesproken hebben wat we zouden doen of wat er zou gebeuren. Een vrouw legde ons van alles uit over de thee, de verschillende smaken, de etiquettes, de wijze van klaarmaken etc. Het zag er allemaal heel mooi uit. De thee kregen we in hele kleine kopjes die je in drie slokken leeg moest drinken. Een theesoort zag eruit als een bol, die in heet water open ging en zich als een bloem opende, heel mooi.
Uiteindelijk kwam de rekening.... ruim 25 euro per persoon! Pfff, dat is best dure thee! Het koppel betaalde hun deel en wij het onze. Buiten namen we afscheid. En toen kreeg ik wel het hele sterke vermoeden dat we in de maling genomen zijn. Die prijs is voor China echt buitensporig. Ik denk dat ze op die manier klanten trekken en teveel laten betalen. Hun geld krijgen ze wel terug, sterker nog, ze zullen er voor betaald krijgen. Maar goed, wat moet je ermee, dus verlies gepakt en verder.

We zijn naar de Bund gelopen, de boulevard langs het water. Shanghai is het economische centrum van China en dat is te zien. Veel wolkenkrabbers en moderne winkels. Alsof je in de westerse wereld loopt. Daarintegen worden we constant aangeklamd of we horloges of tassen willen kopen. Die winkels zitten dan illegaal in achteraf straatjes en de spullen die ze verkopen zijn harstikke nep. Het gaat allemaal heel stiekem, net alsof ze je vragen om drugs te kopen. Daarnaast zijn er ook veel bedelaars. Je loopt dus niet erg rustig over straat en we hadden de boulevard dan ook gauw gezien. Maar intussen hadden we nog maar weinig gegeten en we werden flauw van de honger. Konden maar niets vinden en na lang zoeken belanden we in een soort winkelcentrum waar bovenin eten te krijgen is. Niet echt geweldig, maar trek is trek. Dat winkelcentrum bestond uit afzonderlijke kleine winkeltjes die echt alleen maar troep verkopen. Als je gratis iets uit zou mochten zoeken zou het je niet lukken om iets te vinden wat je zou willen hebben. Ongeloofelijk, maar ze zullen het toch wel eens verkopen.
Omdat we het zat waren van het geslenter en de drukte zijn we lekker in een parkje gaan zitten, tukje gedaan, boekje gelezen, spelletje etc. Toen ging het allemaal wel weer. We zijn de oude stad in gelopen en dat was weer echt China. Overal Hutons, kleine huisjes kris kras door en op elkaar en veel bedrijvigheid. We kwamen terecht op de markt. We begonnen nog met te zeggen, hier kunnen we straks wel eten, maar naarmate we verder op de markt liepen kwamen we daar op terug... De chinezen eten echt alles, dus je ziet kippepoten (dan echt he, dus die klauwen), varkensneus, darmen, varkenshoeven en heel veel onduidelijk vlees liggen. Bij de visafdeling lagen de vissen adem te happen, krabbel verder vastgebonden, de kikkers kwaakten in de zak en de levende garnalen vielen of sprongen uit de bak en liepen her en der op de markt in de rondte. Alles leefde nog, of deed in ieder geval een poging om in leven te blijven. Dierenleed. Maar het ergste kwam nog. De kippenboer. De kippen en eenden zaten in een mand te wachten op hun dood. Bij de eerste hadden we gemist of hij de kip eerst afgemaakt had, maar hij gooide de kip in een bak heet water en daarna in een molen. En de klant kreeg de kip overhandigd. Bij de tweede werden alle kippen even vastgehouden door de klant, hij moest natuurlijk wel de vetste hebben. Nadat hij er een had uitgekozen werd de halsslagader doorgesneden en werd de kop omgekeerd in een bak gegooid. Deksel erop en voet erop, want de kip bleef nog zeker een aantal minuten paniek te maken. De bak bewoog aan alle kanten. Daarna in het hete water, de veren eraf en klaar is het kippetje. Ik vond het ontzettend moeilijk om te zien en heb die avond ook geen vlees of vis naar binnen kunnen krijgen. Toch kan ik het kennelijk gauw vergeten, want de volgende dag at ik het wel weer...
De volgende dag hebben we ons bezig gehouden met wat slenteren, winkeltjes bekijken, lekker eten, parkje gezeten etc. S avonds zijn we naar een Chinees Circus gegaan, met allerlei acrobatenacts. Erg knap allemaal en leuk om te zien. De entourage was een beetje knullig, maar dat had eigenlijk ook wel weer wat. S avonds naar een uitgaangswijkje gegaan. Het leek wel alsof je in Europa rondliep. En de prijzen ook, 8 euro voor een flesje bier! Dat kost normaal een euro in China. Maar niemand die daar last van had, want het was harstikke druk. We hebben een drankje gedaan en toen was ons geld op. We hadden niet genoeg voor een taxi en de metro reed niet meer dus probeerde we een bus te zoeken die ons naar het station zou brengen. Een iemand sprak engels in de bus, maar een stuk of vijf bemoeiden zich ermee. Een gekakel van jewelste en de bus reed al. Met de chauffeur zowat achterstevoren, want die bemoeide zich ook met de discussie hoe wij op het station moetsten komen. Uiteindelijk bleek dat we halverwege over moesten stappen. Een vrouw moest daar ook uit en die heeft er weer voor gezorgd dat we in de juiste bus zaten en de chauffeuse verteld waar we heen moesten. Leuk hoor, dat iedereen zo met je begaan is. Je snapt er niets van, ze kakelen maar rond in het chinees, maar uiteindelijk sta je wel voor je hotel.

De volgende ochtend vroeg naar de luchthaven, het zat erop. Moeilijk om weer afscheid van elkaar te nemen. We houden ons er maar aan vast dat we dit maar te pakken hebben. Het was heel bijzonder om met mijn vader op reis te zijn. Het is harstikke goed gegaan en we waren goed op elkaar ingespeeld. Een aanvaring gehad, dus dat valt best mee. De reis was prachtig en we hebben echt genoten.

Ik had een rechtstreekse vlucht en zat naast twee spanjaarden en een Colombiaan. Ik heb dus goed mijn spaans kunnen oefenen. Zij begonnen direct al aan de drank, ik deed iets later mee en ben ook iets eerder gestopt. Maar het was wel gezellig met ze en dat breekt maar weer. Wel een gek idee, je vliegt in 13 uur terug waar je een maand over gereist hebt.

Kreeg vanmiddag een berichtje van mijn vader, die had door vertraging zijn vlucht gemist en was daardoor 23 uur later thuis dan ik....

Ik ga de foto's nog op het internet zetten en dan zal ik de link hieronder plaatsen. Dus als je ze wilt zien, over een week of zo staan ze er wel op.

Bedankt voor jullie lieve berichten en het enthousiaste lezen! Tot de volgende reis!

liefs, Pascale

De foto's kan je bekijken via de volgende links: Je moet de tekst even kopieren en plakken in de webadresbalk en dan werkt het wel.

Voor Rusland: http://picasaweb.google.com/transmongoliereis/Rusland?authkey=1Fg-i6NFbu0#

Voor Mongolië: http://picasaweb.google.com/transmongoliereis/Mongoli?authkey=zYY_Rvvj-vU#

Voor China: http://picasaweb.google.com/transmongoliereis/China?authkey=5GvBt63oTdA#