Het is pas crisis als de wijn op is....
Door: Pascale
Blijf op de hoogte en volg Cheers to Happiness
02 Februari 2013 | Nieuw Zeeland, Matakana
Omdat we na al dat geroei wel toe waren aan een luier dagje hebben we dat ook heerlijk gedaan. Dus in de hangmat met een boek en koud drankje. Maar een koud drankje gaat ook vervelen dus we zijn in de middag wijn gaan proeven bij een van de wijnboerderijen in de omgeving. Had ik al verteld hoe lekker die wijnen hier zijn? De Nieuw Zeelandse wijnen in Nederland zijn meestal afkomstig van de Marlborough, een gebied op het Zuid Eiland. Die wijnen zijn al heel lekker. Matakana ligt ook in een wijnstreek en die wijnen zijn heeeeel lekker. Dus wijn proeven doe ik hier iedere dag, maar proeven op een wijnboerderij is nog leuker. Omdat de wijn ons zo goed smaakte hebben we er ter plekke maar een fles genuttigd, voor bij de lunch. David, een vriend mijn vader, schoof ook nog aan en het werd een gezellige middag. Het was de bedoeling dat we nog een wandeling over de wijnvelden zouden maken, want er was een kunsttentoonstelling maar daar zijn we nooit meer aan toe gekomen...
De volgende dag werd het toch weleens tijd dat ik mijn handen uit de mouwen ging steken dus zijn mijn vader en ik de hele dag bezig geweest om stapels hout te verplaatsen. In Matakana hebben ze een prachtige bioscoop, waar we een filmpje hebben gepakt. Drie keer raden waar hij over ging.....wijn! Daarna hebben we maar weer een mooie fles opgetrokken en in de avondzon opgedronken.
Dinsdag zijn we naar Waihiki eiland gegaan. Het doet een beetje mediteriaans aan, blauwe zee, mooie huizen, strandbaaitjes, wijnvelden en heuvelachtig. Op de scooter hebben we het eiland rondgescheurd. Achteraf hoorden we dat je er maar 20 km p/u mee mag, maar ik heb mooi de 80 aangetikt. We hebben het hele eiland gezien en zijn, durf het bijna niet te zeggen, op een wijnboerderij gaan lunchen. Mmmmmmm. Verder was er een wandeling van ruim een uur waarbij er allemaal kunst tussen de natuur tentoongesteld was. Mooi hoor! 's Avonds verrukkelijk gegeten en de laatste pont naar het vaste land genomen.
En toen werd het weer even tijd om met Rover op pad te gaan. Ik wil de auto graag van binnen en van buiten kennen en het is bijvoorbeeld al even wennen dat ik met mijn andere hand moet schakelen. We haddeneen 4x4 cursusdag in het bos gepland, maar vanwege brandgevaar gaat die voorlopig niet door. Dan zelf maar wat aanklooien. We zijn op een strand gaan rijden om dat woestijngevoel weer een beetje terug te krijgen. Het was net vloed geweest en Rover had het zwaar in het mulle (vulkanische) zand. We begrepen het eigenlijk niet zo, die Renault van Amsterdam Dakar kon het tenslotte ook. Totdat deze twee ervaren wereldreizigers ineens bedachten dat we lucht uit de banden hadden moeten laten lopen. Tja toen ging het ineens allemaal wel en vlogen we over het strand heen.
In de middag hadden we een mooie kampeerplek gevonden aan de andere kant van de duin, in het bos. Lekker gegeten met een wijntje :-) en toen het tijd werd om naar bed te gaan de daktent uitgeklapt. Makkelijk hoor. Maar net toen ik het trappetje naar mijn paleisje op wilde gaan en mijn vader met een toiletrol in de rondte liep kwam de boswachter eraan en vertelde ons dat we er niet mochten blijven en dat het bos op slot gaat, weer vanwege het brandgevaar. Ik moet ook zeggen, het is gortdroog hier en er is maar een klein vonkje voor nodig om het goed te laten fikken. Dus we hebben alles weer ingepakt en zijn naar uitgang gereden, waarbij we nog even gedag gezegd werden door een hert die op de weg liep. Direct naast de uitgang hebben we op een veldje, achter de tuinen van de bewoners, Rover geparkeerd en als een roos geslapen. En natuurlijk hebben we de volgende nog weer even over het strand gescheurt...
Op het land van mijn vader staat bamboe van zeker tien meter hoog. Dit is bijna niet bij te houden, maar we hebben het toch maar geprobeerd. Het is veel en zwaar werk en niet ongevaarlijk ook en ik ben gehavend uit de strijd gekomen. De bamboe die je ertussen uit trekt breekt en het tweede gedeelte komt als een mes naar beneden vallen. Mijn neus is verwond en mijn armen zien er niet uit. Lekker dan! En we zijn nog maar op de helft...
Vandaag gaan we picknicken op het strand en daarna een galerie bezoeken. De wijn zal niet ontbreken....
En vanavond komt mijn broer aan, leuk!
Xx
De volgende dag werd het toch weleens tijd dat ik mijn handen uit de mouwen ging steken dus zijn mijn vader en ik de hele dag bezig geweest om stapels hout te verplaatsen. In Matakana hebben ze een prachtige bioscoop, waar we een filmpje hebben gepakt. Drie keer raden waar hij over ging.....wijn! Daarna hebben we maar weer een mooie fles opgetrokken en in de avondzon opgedronken.
Dinsdag zijn we naar Waihiki eiland gegaan. Het doet een beetje mediteriaans aan, blauwe zee, mooie huizen, strandbaaitjes, wijnvelden en heuvelachtig. Op de scooter hebben we het eiland rondgescheurd. Achteraf hoorden we dat je er maar 20 km p/u mee mag, maar ik heb mooi de 80 aangetikt. We hebben het hele eiland gezien en zijn, durf het bijna niet te zeggen, op een wijnboerderij gaan lunchen. Mmmmmmm. Verder was er een wandeling van ruim een uur waarbij er allemaal kunst tussen de natuur tentoongesteld was. Mooi hoor! 's Avonds verrukkelijk gegeten en de laatste pont naar het vaste land genomen.
En toen werd het weer even tijd om met Rover op pad te gaan. Ik wil de auto graag van binnen en van buiten kennen en het is bijvoorbeeld al even wennen dat ik met mijn andere hand moet schakelen. We haddeneen 4x4 cursusdag in het bos gepland, maar vanwege brandgevaar gaat die voorlopig niet door. Dan zelf maar wat aanklooien. We zijn op een strand gaan rijden om dat woestijngevoel weer een beetje terug te krijgen. Het was net vloed geweest en Rover had het zwaar in het mulle (vulkanische) zand. We begrepen het eigenlijk niet zo, die Renault van Amsterdam Dakar kon het tenslotte ook. Totdat deze twee ervaren wereldreizigers ineens bedachten dat we lucht uit de banden hadden moeten laten lopen. Tja toen ging het ineens allemaal wel en vlogen we over het strand heen.
In de middag hadden we een mooie kampeerplek gevonden aan de andere kant van de duin, in het bos. Lekker gegeten met een wijntje :-) en toen het tijd werd om naar bed te gaan de daktent uitgeklapt. Makkelijk hoor. Maar net toen ik het trappetje naar mijn paleisje op wilde gaan en mijn vader met een toiletrol in de rondte liep kwam de boswachter eraan en vertelde ons dat we er niet mochten blijven en dat het bos op slot gaat, weer vanwege het brandgevaar. Ik moet ook zeggen, het is gortdroog hier en er is maar een klein vonkje voor nodig om het goed te laten fikken. Dus we hebben alles weer ingepakt en zijn naar uitgang gereden, waarbij we nog even gedag gezegd werden door een hert die op de weg liep. Direct naast de uitgang hebben we op een veldje, achter de tuinen van de bewoners, Rover geparkeerd en als een roos geslapen. En natuurlijk hebben we de volgende nog weer even over het strand gescheurt...
Op het land van mijn vader staat bamboe van zeker tien meter hoog. Dit is bijna niet bij te houden, maar we hebben het toch maar geprobeerd. Het is veel en zwaar werk en niet ongevaarlijk ook en ik ben gehavend uit de strijd gekomen. De bamboe die je ertussen uit trekt breekt en het tweede gedeelte komt als een mes naar beneden vallen. Mijn neus is verwond en mijn armen zien er niet uit. Lekker dan! En we zijn nog maar op de helft...
Vandaag gaan we picknicken op het strand en daarna een galerie bezoeken. De wijn zal niet ontbreken....
En vanavond komt mijn broer aan, leuk!
Xx
-
02 Februari 2013 - 21:06
Henk:
Hoi Pascal,wat een mooi verslag en wat leuk zo met je vader dat je dit allemaal doet.Geniet er nog van en groetjes van ons Henk en Paula -
02 Februari 2013 - 21:23
Henk V.:
Weer een mooi verhaal. Wij lezen dit terwijl we zelf aan een Nieuwzeelandse Sauvignon zitten. Is dit niet de ultieme manier van meeleven! Doe voorzichtig, Henk (en ook Mathilde). -
03 Februari 2013 - 01:03
Frankie :
Ik zit hier aan veel teveel wijn, maar zonder gips, wat een fantastisch verhaal. Jammer dat je niet zonder druiven aan de wijn heb gezeten. Doe broer, schoonzus en je vader de groeten en geniet van deze momenten, want het leven hier is echt kut, stressvol en te weinig genieten xxxxxx love you all -
03 Februari 2013 - 13:23
Trudy Greeven Nelis:
Hallo Leo en Pascal
Het was weer een prachtig verhaal wat leuk dat ook Jhony er is. leuk voor jou leen met z`n allen.
Geniet maar lekker van alles ik verheug me op jullie volgende avontuur Gr daar ook voor LiLy -
03 Februari 2013 - 19:21
Adrie En Nico:
wat weer een mooi verhaal zullien jullie niet te veel wijn drinken gr uit w.waard -
04 Februari 2013 - 07:00
Simone:
Ohhhhhhhh wat klinkt dit goed. Zal ook wel weer een wijntje lusten haha!
-
04 Februari 2013 - 12:57
Jelle:
Ik wil ook weer. Heel veel plezier daar nog met je broer en pa samen he. En ik mis Waiheke zo als ik je lees. Groeten -
05 Februari 2013 - 10:59
Johan M:
Hier sneeuwt, regent, hagelt en waait het...zucht..
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
