Living the good life!

Allereerst wens ik jullie een heerlijk 2014 toe! Dat je dromen mogen uitkomen, je gezondheid je niet in de steek laat, je mensen om je heen hebt en houdt die je lief zijn en dat je het leven leidt zoals je dat wenst.

Er was ons verteld dat Rover voor de kerst in Kuala Lumpur aan zou komen, maar je kon natuurlijk al op je klompen aanvoelen dat dat niet zo zou zijn. Rover kwam kerstnacht aan en eerste kerstdag werd er niet gewerkt. Logisch, in een islamitisch land.... Dus we hebben kerst in Malakka gevierd. Doordat het toeristisch is en door het koloniale verleden en hier daardoor ook meer christenen te vinden zijn, hangt er op een bepaalde manier toch wel een kerststemming. Al blijf ik het gek vinden, zo in mijn korte broek.
Naast ons hotel zit een luxe hotel met een mooi zwembad, waar we natuurlijk lekker gebruik van hebben gemaakt :-) en een lekker restaurant, waar we kerstavond hebben gevierd. We dachten gewoon a la carte te eten, maar het bleek een buffet te zijn. En wat voor èèn: oa oesters, sushi, kaviaar, chocolade, rosbief, brusselse spruitjes en parmazaanse kaas! Er was veel en alles was lekker. Er stond een koor kerstliedjes te zingen, op onze tafel lagen van die gelukskadootjes en iedereen wenste je met een grote lach ' merry christmas'. Nou dat geeft je toch wel een kerstgevoel hoor. Mijn vader en ik hadden in geen 20 jaar meer samen kerst gevierd, dus we hebben eerst maar met een goede wijn geproost. En wat kan een goed wijntje na een maand geen wijn toch lekker zijn! Nooit gedacht dat we zo uitbundig kerst zouden vieren tijdens deze trip.

Na nog een dagje bij dat mooie zwembad en nog een lekkere maaltijd zijn we met de bus naar de havenstad van Kuala Lumpur gegaan. Als je iets verscheept heb je te maken met een agent die zorgt dat het op het schip terecht komt, een agent die verantwoordelijk is voor het schip en het afladen van de goederen en een agent die zorgt dat het door de douane komt en dat de container geopend wordt. En die willen natuurlijk allemaal verdienen.... Die eerste, in indonesië, heeft 700 dollar gekregen. De tweede, in Kuala lumpur, wilde nog eens 750 dollar. Toen we vroegen om een specificatie bleek dat we het bij de douane ook eventueel zelf konden regelen en bleef er 200 dollar over. Tuurlijk doen we de rest zelf! We hadden alleen geen flauw idee hoe... Bij de douane wisten ze het ook niet precies. Wij wilden alleen maar een stempel op ons carnet ( het paspoort voor de auto, zodat ze weten dat die ook het land weer uit gaat), maar dat moest de hoogste in rang doen, die dan weer ging vragen aan anderen hoe het moest. Er zaten een stuk of tien mensen in het bureau, waarvan er werkelijk niemand echt aan het werk was, maar meer druk was met internet, spelletjes, telefoon of kletsen. Uiteindelijk hebben wij hem uitgelegd wat hij moest doen en toen konden we een loketje verder, naar de afdeling opzoeken en openmaken container, alleen geen idee hoe we dat moesten vinden. Maar zoals overal in Azië, daar heb je mannetjes voor. En dat mannetje begon te bellen en regelen en het ging er even op lijken dat we Rover dezelfde dag nog zouden graag. Wel tegen betaling van 250 dollar, maar altijd nog minder dan wat we in eerste instantie kwijt waren. Het liep inmiddels al tegen vijfen, we moesten de volgende dag terug komen, en het mannetje dropte ons bij een hotel. De omgeving was echt een ghetto en we vreesden het ergste, maar het hotel bleek mee te vallen, al leek het er wel op dat we in een slechte film terecht waren gekomen. Het was een heel groot hotel, met twee lege restaurants maar wel vol personeel, met een donkere bar, meer een hol, waar vier mensen in zaten en waarvan er twee heel vals karaoke aan het zingen waren en met een sauna waar een paar louche mannen druk aan het roken waren. Hè gezellig!

De volgende dag stond rover op ons te wachten. Eindelijk, lekker weer de weg op!
We hadden bedacht om dwars door de Cameron Highlands naar de andere kant van Maleisië te rijden. Kuala Lumpur hoefden we niet in, we hebben beide de Petronas Towers al gezien, maar we zagen ze nog wel even vanaf de snelweg, toch leuk.
De highlands zijn echt prachtig. Ze beginnen met kalksteenformaties, in een vlak landschap heb je dan ineens een stijle, hoge rots. Gaaf om te zien. Daarna veranderde het landschap en werd het prachtig groen, met theeplantages ertussen. Na een mooie bergrit een slaapplekje gezocht in een toeristisch dorpje. Vanuit het dorpje kan je wandelingen maken tussen de theeplantages, maar meer trok het nog de (chineze) toeristen door de tuincentra's eromheen. Files stonden er, het leek wel tweede paasdag bij tuincentrum Het Oosten.

Halverwege de rit naar de andere kant begonnen we een stapje verder te kijken om eens te zien waar we daarna, in Thailand, heen zouden gaan. Wat bleek, we zouden zo de provincie's in rijden waar de laatste jaren heel veel doden vallen door aanslagen en waar zelfs vier dagen ervoor nog drie bomaanslagen hadden plaats gevonden. De Islamieten voelen of zijn onderdrukt in Thailand, wat overwegend Boedistisch is en de extremisten reageren hierop door middel van aanslagen. In de ho ijzers dus en terug naar de drukke grensovergang van Thailand, daar waar alles oke is. Onnodig risico nemen zou stom zijn. Dat betekende nog een keer die, gelukkig mooie, Cameron Highlands over. Halverwege een slaapplekje georganiseerd op het terrein van een luxe resort. We mochten niet op de parkeerplaats, want dan zouden de gasten ons zien, maar wel op een plekje achteraf. Dit maal hebben we eens niet gebruik gemaakt van de gratis zwemfaciliteiten, maar dat hebben we dan weer ruimschoots goedgemaakt door aan het buffet aan te schuiven. ;-)

De grensovergang ging goed, al zat de douanier wel heel vreemd te kijken dat ik twee paspoorten heb. We moesten wel een stukje door het risicogebied van Thailand rijden, dus we hebben wat extra kilometers gemaakt en zijn naar een strandplaatsje in de buurt van Krabi gereden. De kust hier is prachtig doordat er overal van die hoge rotspartijen, zogenaamde karsgebergte, oprijzen. Het plaatsje bleek echter een gekkenhuis, zoveel toeristen bij elkaar heb ik lang niet gezien. Allemaal in te weinig kleding en met verbrande koppen. En daarom heen winkels met goedkope rotzooi, massagehuizen, hoerententen, gezellige barretjes en lekkere restaurantjes. En dit is nog maar een klein plaatsje hier in Thailand, dat belooft nog wat met de drukte.
We gingen niet eens op zoek naar een hotelkamer, al die mensen moeten toch ergens slapen, dus alles zal wel vol zijn. We hebben een plekje gevonden op de parkeerplaats van een prachtig hotel en kregen toestemming om er te blijven staan, tot verbazing van de bewaker. En ook dit plekje bleek te zijn voorzien van zwem- en ontbijtfaciliteiten, wat een luxe.
We waren dringend toe aan een dagje klusjes doen en waren op zoek naar een rustig strandje. Off all places zijn we naar Phuket gereden en daar waar je zou denken dat we het niet zouden vinden, vonden we een prima, rustige, plek, in een park aan strandje. En daar stonden de eerste overlanders die we zien, vier auto's/trucks die hier al een tijdje staan en waar er steeds meer bij aansluiten. Er zijn niet zoveel overlanders die deze rit doen, de meeste gaan richting Afrika, dus zoveel kom je er niet tegen. Leuk om hun verhalen en ervaringen te horen en al zal het gek klinken in jullie oren, ik kan er gewoon jaloers om worden dat zij nog langer onderweg zijn. Heerlijk met zijn twee, hondje mee en de tijd bij hun...
Met oud en nieuw zat het park vol met thaise mensen die in tentjes bleven slapen en om kampvuurtjes heen zaten te koken en te smullen. Luide muziek kwam uit de auto's die omgebouwd waren als discotheken met nog heel goed geluid ook. Om twaalf uur werd er vuurwerk afgestoken op het strand en veel mensen hebben een brandende wensballon opgelaten. Geen fullmoon party maar wel leuk om het tussen de Thaise te vieren. En ik weet niet hoe het met jullie gegaan is, maar ik vond die nieuwjaarsduik goed te doen dit jaar.

We waren wel weer toe aan een andere omgeving dus hebben Phuketeiland overgereden om een lekker plekje te vinden. Maar sorry voor degene die dit fantastisch vinden, ik wil er nog niet dood gevonden worden. Hutje mutje op het strand, de dorpjes bestaan alleen nog maar uit schreeuwende reclame en het eiland is volgebouwd met resorts. Uiteindelijk een lekker plekje gevonden op het strand waar geen dorpje is maar alleen maar vijf eettentjes zonder electriciteit of stromend water. We reden heel stoer het strand op, want hey, we hebben toch een Landrover. Maar wat ons met de Scenic in de Sahara niet gelukt is, lukte ons hier wel, we liepen vast en konden niet meer van het strand afkomen. Diverse keren met een flinke aanloop het geprobeerd, maar iedere keer haalden we het nèt niet. Op een gegeven moment was ik nog bang dat Rover om zou vallen, zoveel helde die, en er zit natuurlijk best wel wat gewicht op het dak. Uiteindelijk met minder lucht in de banden, een goede aanloop en aanmoediging van de mensen haalden we het, pfff.
Op wat vaste zand, direct aan het strand hebben we een heerlijk, rustig plekje gevonden, genieten. Omdat Lilly over vijf dagen in Bangkok aankomt en wij niet eerder in Bangkok willen zijn vanwege de onrusten, doen we het lekker rustig aan. Dus vandaag weer een heerlijk plekje aan zee, naast een resort dus met zwembad, gevonden. Dit plekje is zo fijn dat we er geloof ik nog maar een dagje blijven. Het lijkt wel vakantie...